woensdag 31 januari 2018

hoe herken je....

De afgelopen 24 uur leken nogal in het teken te staan van de vraag
" Hoe herken je de master?"

Waaruit blijken 'navolgenswaardige' kwaliteiten, van iemand eigenlijk?
Waaruit blijkt of iemand echt ergens (meer) verstand (dan jijzelf) van heeft?
Waaruit blijkt of de woorden die iemand formuleert uit een rijk vat komen of uit een hol vat?
Waaruit blijkt of iemand echt voldoende inzicht heeft in de hele actuele situatie?
Waaruit blijkt dat iemand over relevante bijpassende vaardigheden beschikt, op (zeer) hoog niveau?
Waaruit blijkt dat iemand dat alles aanwendt om je, in hoofdzaak in jouw eigen belang, te gidsen in/op dat gebied, naar waar je voornamelijk zelf heen wilt?

Ik zou hier een heeeeeeeel lang blogstukje kunnen schrijven en dat van allerlei kanten belichten.
Daar zou ik alle mooie voorbeelden ( en dat zijn er veel) van de afgelopen 24 uur kunnen opschrijven.
Dan zou ik ook ongetwijfeld een paar grote culturele misverstanden over dit thema laten zien, als illustratie.
(Een beetje zoals David Attenborough in zijn natuurdocumentaires altijd wel een paar in het oog springende menselijke misverstanden over de omgang met de natuur aanstipt)
Mijn handen jeuken.. er valt zoveel over te laten zien en er is zoveel over te zeggen!

Ik kijk, innerlijk, naar die berg.

Ik vind dat zo'n zalige enorme gevarieerde berg om mensen op rond te leiden: van te laten proeven, te assisteren in het (veilig, avontuurlijk) compleet zelf 'vrij' ervaren van de veelzijdige natuurlijke schoonheid, wijsheid en kracht ervan... door er 'een' (mee) te worden... de berg tot je te laten spreken.
Deels ook door (elkaars) lasten mee te helpen dragen.
Het is mijn lust en mijn leven.
Ik woon er. Al vrij lang. Het is mijn wereld.

Maar.. het is vandaag volle maan.
Sterker nog.. het is een blauwe volle maan (de 2e volle maan in een maand).
Sterker nog, er is vandaag ook een maaneclips.
Beatrix wordt vandaag 80.

Weet je wat?
Ik blijf eens een dagje in het 'base-camp'.

Ik ga een beetje hout sprokkelen, voor het ontsteken van een mooi groot  (innerlijk) vreugdevuur, voor een bijzonder dankbaarheidsritueel voor alle rijke bijzondere one-of-a-kind  (niet altijd gemakkelijke)  'levenservaring' van lichtende voorbeelden van eenheid en heelheid.
Het is een woordloze ode aan ' de roeping, die je als mens al via het 'geboren zijn' hebt meegekregen, serieus ter hand nemen', in allerlei lichte en donkere omstandigheden.

Op deze fysieke plek op de berg woon ik nu (gisterenavond exact) 3 jaar .
Vandaag is het (exact) 52 weken geleden, dat mijn directe collega zijn spullen weghaalde en definitief vertrok uit dit base-camp.

Het lijkt me een prima dag om veel te zeggen, in weinig woorden

Sherpa


(-:

dinsdag 30 januari 2018

diepzinnig pulse-vissen

Vanmorgen werd ik wakker met de inspiratie voor deze blogpost.
Het bleek, voordat ik het kon gaan schrijven, dat ik zelf eerst nog even helemaal de diepte in moest, naar veel diepere bewustzijnslagen van het leven dan die ' van de oppervlakte'.

Mijn blog stukjes van gisteren kwamen uit de agrarische sector.
Vandaag komt een een andere tak van sport in de voedselketen aan bod: visserij.

Eerde deze week hoorde ik op de Nederlandse radio dat er gesproken werd over Nederlandse vissers die aan pulse-vissen doen, een vangstmethode waar Franse vissers in Boulogne en Calais actie tegen voerden.
Boulogne en Calais..... dat is vlakbij waar ik nu woon.

Pulse-vissen werd ook in het kort daar zo uitgelegd.. de vissen worden met elektrische stroompjes opgeschrikt van de bodem, zodat ze heel gemakkelijk ( want ze zijn ook enigszins gedesoriënteerd) met een schepnet op te scheppen zijn.

De uitleg van de techniek op internet wijkt naar mijn inschatting een beetje af van hoe het op de radio werd verteld en voorgesteld. Toch kies er ik ervoor die radio-uitleg als basis te nemen voor de vergelijking die ik ga maken in de 'zee van het bewustzijn' en het daaruit opvissen van heldere relevante aanwezige informatie.

Uit neurologische wetenschap, psychologie ( en je eigen dagelijkse ervaring) is bekend dat je meerdere bewustzijnslagen tot je beschikking hebt.
Op hersenscans corresponderen die met diverse golfpatronen.
Je bent ' diep' in slaap, of komt, al wakker wordend weer 'aan de oppervlakte van je bewustzijn'.
Mensen die onvoldoende ' diepe slaap' hebben.... daar gaat het minder goed mee.
Kennelijk is er iets op die grote diepte, van grote waarde voor je algehele welzijn.

He, iedere waterbewoner heeft zijn eigen 'laag' in de het water waarop hij zich het meest thuis voelt....de boden, de oppervlakte, warm water, koud water, stromend water, stilstaand water......etc.
(Aardig om te noteren is dat de grootste zoogdieren van deze aardbol ( de top 10 daarvan zijn allemaal walvissen) , op alle lagen van de oceaan thuis zijn ... zijn voeding uit diepere lagen van de zee  haalt en zijn adem aan de oppervlakte. De potvis, bijvoorbeeld, duikt tot 3 km diep voor voedsel en kan 2 uur onder water blijven!)

Sommige humanoide landzoogdieren (mensen) willen/kunnen alleen 'oppervlakkig' functioneren als ze wakker zijn. Enige vorm van diepzinnigheid is voor hen ' ver-van-hun bed' .
(Technisch gezien dus eigenlijk meer .. alleen maar in hun bed :-) )
Anderen houden juist van 'meer diepgang' in relaties... zoeken juist de lagen van de ' diepe verbondenheid'.

Dat konden nog wel eens geen toevallige beeldspraak uitingen zijn!
Hoe 'dieper' je komt.. hoe groter de verbondenheid.... want.... in de allerdiepste diepte van het bewustzijn; zeggen esoterische bronnen unaniem.. zijn we allemaal  in wezen 1 wezen... zijn we allemaal (onlosmakelijke) aspecten van 1 bewustzijn... een grote energiesoep.

OK.. in de context dat er best natuurlijke individuele verschillen kunnen zijn, in habitatvoorkeuren ( rustig poedelen in stilstaand water, keihard voortbewegen in snel stromend water etc.) .....
Steek wat (lage) electrische impulsen in water en alle 'inwoners' raken daardoor gedesoriënteerd.
Kunnen ( kennelijk)  niet zo gemakkelijk meer op de ' bodem' van het bestaan blijven, al zouden ze het willen.
Worden stukken passiever, dan ze van nature werkelijk zijn.

Goh... en dat klinkt nou weer erg bekend van dit beeld wat ook een pulse-experiment: is ontworpen om gemakkelijk veel informatie me op te kunnen scheppen.
Voeg de hele tijd kunstmatige impulsen toe aan het vibrationele electro magnetisch bewustzijnsveld en...... kijk wat er met de populatie gebruikers van dat energieveld gebeurd.

  • Energieverlies?
  • concentratievermogen verlies?
  • leervermogenverlies?
  • grotere passiviteit?
  • lager empathisch verbindend vermogen (waar meer emotionele diepgang)  is?
  • leven in grote en toenemende angst voor tekorten?
  • leven in ( ikke-ikke-ikke en de rest kan stikken) survival-mode?
  • niet (' op de bodem') stil kunnen zitten.. even helemaal niks doen?

Klinkt mij wel als bekende symptomen in de oren.
Zou ik maar zo me voor kunnen stellen dat werkelijk aan de hand is.

Maar ja, ik heb dan ook een ( te?) levendig voorstellingsvermogen.



maandag 29 januari 2018

van irritatie naar irrigatie

Gisterenavond viel ik in slaap nadat ik de doorvoelde wens had geuit om echt heel simpel inzichtelijk te maken waar de basis van  het kwaliteit van samenlevings-bevorderingsysteem nou om draait, wat ik maar steeds aanbeveel.

Een prachtige analogie volgde vandaag, afkomstig uit de landbouw.
Ik stipte hem al even aan in mijn eerste blog post van vandaag.

Het is me al veel vaker opgevallen hoeveel 'bewustzijn' en 'water' qua eigenschappen veel met elkaar gemeen hebben.
Ze vormen beiden een distributiesysteem van 'energie en informatie'.... voedingsstoffen voor groei en ontwikkeling.

Als er te weinig 'bewustzijn' in een situatie is, zijn de gevolgen vergelijkbaar met een perkje planten waar te weinig water is ( of waar het, door bijzondere omstandigheden, in onvoldoende mate door die delen van het organisme kan worden opgenomen, die opname en afgifte van 'stoffen' tot taak hebben).

Grond kan 'dichtslaan' en hoeveel water met voedingsstoffen je er dan ook op plenst... het zal eraf lopen, als water van een eend.
Een menselijke geest kan ook  'dichtslaan' en hoeveel waardevolle informatie er ook 'overheen' gaat.. het zal eraf lopen, als water van eend.
Met zouten e.d. (als gevolg van kustmest of te eenzijdig gebruik bijvoorbeeld) verzadigde grond, trekt juist het water weg uit de planten en onttrekt daarmee voedingsstoffen aan de plant.
Met bepaalde vibraties verzadigde omgevingen, trekken juist het 'bewustzijn, energie en benodigde geweten' weg uit de individuele geestelijke systemen.

(En ja... dat dat gebeurd is met 'grond' een vrij algemener bekender (bij iedere tuinier en agrariërs).
Dat dezelfde principes spelen bij 'bewustzijn' en menselijke ontwikkelprocessen ( individueel en .... collectief)  dat is een stuk minder bekend, want.. minder zichtbaar)

Het systeem wat ik voor het voetlicht breng als werkbaar alternatief in de huidige, in hoge mate energetisch strek vervuilde omstandigheden is gericht op het weer 'bevloeien' van de energetische velden.
Maar de daadwerkelijke opname- en afgifte capaciteit van de gemiddelde moderne menselijke geest is ......minimaal. In de context dat de vele electro magnetische vibraties in de omgeving, juist essentiële energetische ingrediënten voor groei en ontwikkeling... onttrekken aan de menselijke geest.
En dus, stel ik voor, om dat 'bewustzijn' zeer druppelsgewijs en 'lokaal gericht' te doen.
Druppelirrigatie, heet dat in landbouwtermen.
Hoogfrequente mini-me-time, heet het in mijn systeem.... iedere 20-30 minuten even 'niks' ( maar je open stellen om je te laven aan het bewustzijn van het hier-en-nu, voor zeer korte tijd)

Natuurlijk raad ik aan om het gebruik van kunstmatige elctromagnetische vibes zoveel mogelijk drastisch terug te brengen. Hoe minder daarvan aanwezig is, hoe beter het gaat.
Maar ja... ik weet ook... we hebben onze samenleving ermee ingericht.. het is overal!

Via het toepassen en 'uitrollen' van die intervalmethode op allerlei terreinen waar groepen mensen actief zijn met het bouwen aan de samenleving... kan de geest zich tenminste met een heel klein beetje 'hier en nu' voeden en daar, iedere keer weer, een heel klein beetje 'vibraties'' ook aan 'afgeven' .
Tot meer dan een ' miniem klein beetje' is het in delen verharde en in andere delen verwelkte onderontwikkelde organisme niet in staat!
Het staat in ' vechtmodus' en probeert 'te overleven'... wachtend op betere tijden.
Die betere tijden.. kunnen er alleen komen als er een dikke vette catch 22 situatie wordt opgelost.
Want.. de mensen hebben ruimere geestelijke verwerkingscapaciteit nodig om nieuwe betere niet-de-energetische-omgeving-vergiftigende oplossingen ( met elkaar) te gaan verzinnen voor communicatiemiddelen en vertier, dan ze zichzelf nu toestaan door het gebruik van die communicatiemiddelen.

Het duurt wellicht even een paar weken, maar dan 'snapt' het voorheen 'zeer geïrriteerde' organisme dat het dagelijks druppelsgewijs gevoed wordt en is gerust gesteld dat kennelijk ook zo blijft.
Dan kan die geest ( inclusief het 'geweten') uit de deels verwelkte/deels verharde 'overlevingsmodus', zijn natuurlijke vermogens weer soepel gaan ontwikkelen, omdat het nu wel energie en informatie in voldoende mate kan opnemen en efficient ( juist gedoseerd dus, ook) kan afgeven.

Daarom beveel ik ook in eerste instantie voor een periode ook helemaal niks anders aan  'activiteiten' of 'cursussen' of wat dan ook. Dat heeft hoegenaamd 'geen zin'.
Eerst moet die geest weer aangesloten zijn op een werkend voedend irrigatiesysteem.
Kunstmatig... ja.. want het 'regent gewoon volop zonnestralen', overal, natuurlijk.....
Maar de grond/geest kan dat in die vorm niet ontvangen en verwerken.. het voor de ontwikkeling van het 'leven' benodigde spul loopt 'ongebruikt', zo weer weg.
En dus.. dan maar een druppelirrigatiesysteem van  hoogfrequente korte ' hier-en-nu' contactmomenten inbouwen.

Google maar op druppelirrigatie en bekijk de informatie hoe het met water zoal werkt en waarom.




de wijsheid in pacht

De parabel van de Guardian Angel van de coöperatieve wijsheid.


Er was eens, in een land hier niet zo ver vandaan, een dorpje met 2 stellen bevriende boeren.

Hun woonhuizen in het dorp, bevonden zich op vrij grote afstand van hun percelen land.
De reisafstand tussen huis en werk was groot, ruim 4 uur gaans.
De hoeveelheid werk die er op die percelen verricht moest worden....tijdrovend.
En dus was iedere avond terugkeren om in het huis in het dorp te slapen, niet praktisch mogelijk.

Bij het ene stel, hadden beide volwassenen ieder een, min of meer even groot, eigen perceel bewerkbaar land gepacht, waar ze enigszins verschillende dingen op verbouwden.

Bij het andere stel, met 2 schoolgaande kinderen, bleef een volwassene thuis in het dorp bij de kinderen en bewerkte de andere het perceel.

Beide stellen hadden kennis gekregen aan een (licht?) excentrieke dame, in het dorp, die er een ongebruikelijke kijk-op-het-leven en nogal van-gemiddeld-afwijkende leefstijl op nahield.
Haar taak in de gemeenschap: 'guardian'.
Haar perceel:.. nogal omvangrijk.
De reisafstand echter 'nul' en dus ook de reistijd 'verwaarloosbaar klein'.

Ze had er nu drie jaar werken op haar erg kleine fysieke perceel opzitten.
(Dat kostte slechts zo'n 16 uur per week in het drukke seizoen).
Maar,  zij had daarbij ook nog eens de afgelopen 6 jaar  full time al haar tijd, ziel en zaligheid besteed. aan haar omvangrijke meta-fysieke perceel .
Daarvan
had zij nu een enorme oogst aan vruchten van dat type werk binnen gebracht.
Die meta-fysische opbrengt?
Het concrete 'product' van die jarenlange toewijding?
Wijsheid.....
En... niet 'zomaar 'eigenwijsheid', uit de losse pols van 1 geest geschud, gebruik makend van de moderne in gang zijnde methoden van 'eigendomsbesef' daarvoor!
Nee.

Zeer hoogwaardige tijd-en energie besparende coöperatieve samenwerkingswijsheid.

Volstrekt organische gekweekt.
Op het grote collectieve perceel van  'onenessbewustzijn'.

Door opkomende inzichten regelmatig te bemesten met afgeworpen, gecomposteerde natuurlijke menselijke doorleefde inzichten van honderden mensen, die hun 'shit' met karrenvrachten aanboden.
Alles bewaterd met 'God's water'..... ofwel: pure levensvreugde, met aandacht geschonken, recht uit de bron.
Via ' kruisbestuiving' dan concrete praktische oplossingen kweken die in allerlei, zo niet alle, omstandigheden goed kunnen aanslaan om ' hoogwaardige plezierige samenwerking' te kunnen oogsten van ieder perceel.. hoe 'dor', 'verziekt' of  'vergiftigd' dan ook.
Met daarbij als bijproduct van die concrete te planten 'irrigatie-pijlers' in het perceel......
kennis van onschatbare waarde over hoe het organische natuurlijke kweekproces van 'wijsheid' in collectief verband werkt....
Met die kennis kan dan vervolgens, overal waar dus eerst wel dat levensvreugde-hier-en-nu -irrigatiesysteem is geïnstalleerd en actief in gebruik genomen....eenvoudig oplossingen-op-maat worden gekweekt, die heel precies passen bij de werkelijke omstandigheden op een betreffend perceel.

Bijkomende voordelen voor wie 'plezierige samenwerking' geen interessant of belangrijk doel zou vinden..... Je kunt dezelfde oogst (meestal gemeten in in geld) binnenhalen van de bestaande percelen, met veel minder tijd, moeite, ergernis, ziekteverschijnselen en zo meer... zonder ( en dat is vrij nieuw) schadelijk bij-effecten die kunst-groei-versnellers en informatie-sproei & verdeelsystemen wel hebben.

De tijd is rijp, nu... dat de vruchten van haar werk de wereld ingaan.
Op welke percelen gaat haar rijkdom tot de wasdom  van 'gewetensvolle overvloed' leiden?

Wie (veel) heeft bijgedragen aan het ontwikkelen van deze wijsheid, krijgt van deze Guardian altijd gratis input mee.
Een emmertje ' geestelijke mest' of een een 'speelsuggestie op maat'.

De Guardian heeft nu aan beide stellen bevriende boeren uit de gemeenschap, een complete 'gewortelde boom' aangeboden, die zij vrij eenvoudig kunnen planten in hun percelen, 4 uur gaans van hier.
Met het planten van die boom (er netjes voor zorgen, uiteraard, het voldoende aandacht geven, water en mest) kunnen ze allemaal na een jaar zelf de vruchten er overvloedig van plukken. Zeker omdat de 'kweker' ervan zeer bereid is om  mee te denken, waar zich eventuele 'troubles' voordoen.

Welke vruchten?

  • Geld bijvoorbeeld, als ze vooraf afspraken maken met hun broodheren om rechtstreeks te mogen meedelen in de flink toegekomen geldelijke opbrengsten/ afgenomen kosten na 9 maanden.
  • Maar ook een betere eigen gezondheid en harmonieuzere coöperatieve samenwerkingssfeer, waar ze ook gaan.... werkend op de percelen, reizend onderweg en verblijvend in het dorp.

Wie staat er nu, waar, voor welke taak?
Dat is best een aardige vraag om te stellen in de stilte die er nu in het dorp hangt, in afwachting van wat alle gemeenschapsgenoten voor hun eigen welzijn en geluk gaan kiezen.
Op de oppervlakte van die stilte, reflecteert af en toe het beeld van het geloof dat de guardian nu compleet zelf voor de individuele taak staat om een ander 'eigen perceel' te gaan vinden, waar dan ook, om haar eigen brood te verdienen met..... fysiek en betaald werk.

---
Boeiende, helder verwoorde en hardop uitgesproken inbreng kwam er trouwens van de jongeman die (statistisch gezien in ieder geval) van ons allemaal het langst zal leven met de gevolgen van de keuzes die er collectief gemaakt worden in dit tijdframe over dit onderwerp.
De jongste zoon plaatste een relevante kanttekening, toen hij van de grote lijnen van het plan hoorde.
"Bazen hebben toch niks te zeggen over wat mensen thuis al dan niet beslissen te doen?' 
Hij gaf er blik van, in zijn betoog,  dat mensen daar toch ook een groot deel van de tijd doorbrengen en dat de invloed van wat ze op het betaalde werkperceel doen.. niet het eindresultaat van het totaalplaatje kan inkleuren.....omdat dan toch ook hoe het het thuis eraan toegaat, van grote invloed op het hele proces is.

(buitengewoon opmerkzaam en zeer wijze input.
Ook nog eens getuigend van het bijzondere vermogen om kalm zelf te kunnen blijven nadenken over 'alles' en rustig in de hele context van een zaak te blijven invoelen, zelfs in de bijzonder uitdagende situatie waarin iemand je wereld flink opschudt, door grote vraagtekens te zetten bij de veiligheid van de manier waarop we als mensen omgaan met ons favoriete speelgoed/werktuig!)


Hij leverde daarmee ook een bijdrage aan de oblique technique van gisteren.
---

Maar ja... ook interessant is de vraag of je het van een Guardian Angel kunt verwachten.....dat zij het meta-fysiek perceel wat ze al lang in beheer heeft gekregen... zomaar in de steek laat, op nogal belangrijke momenten in het leven?

Een (licht?) excentrieke Guardian Angel van de Coöperatieve Wijsheid..... luistert wellicht gewoon altijd erg goed naar haar beste adviseurs.. volgt hun beste, speelse en meest welgemeende vreugdevolle adviezen naar de letter?

En dus....
staat hier een parabel gepubliceerd, "ter lering ende vermaak", waar een ieder zijn eigen wijze en eigenwijze bijdragen aan de coöperatieve wijsheidsontwikkeling in kan teruglezen.
;-)

(-:


parabel:
een kort verhaal, gewoonlijk gesitueerd in het dagelijks leven, dat dient om een religieus, moreel of filosofisch idee te illustreren. ( bron: wikipedia) 




zondag 28 januari 2018

geestelijk voedsel en holy shit

Raadseltje:

Wat hebben de volgende dingen met elkaar te maken:
  • een Franse bulldog die gisterenmiddag in een hoek van mijn woonkamer voor mijn ogen zijn behoefte deed...
    nadat hij een uur geleden via Lille uit een ander land Frankrijk in was gekomen, als onderdeel van een (suspecte)  'vriendendienst' interactie tussen mensen...
    zeer kort nadat ik een driegangen menu als lunch had gegeten
  • Een half Franse man, die eergisteren in een hoek van zijn woonkeuken nogal hard vrij heftige dingen uitscheidde in mijn energieveld...
    als onderdeel van een (suspecte)  'vriendendienst' uitwisselingsinteractie...
    nadat hij de avond ervoor via Lille uit een ander land Frankrijk was ingekomen...
    zeer kort nadat ik lunch had gegeten, eergisteren.
  • Een Nederlands televisieprogramma over wormenpoep,...(De Kennis Van Nu)
    wat mij via internet hier in Frankrijk had bereikt....
    dat ik had gezien ultra-kort nadat ik mijn lunch had gegeten eergisteren
    ( in het uur voor de vorige 'bulletpoint' plaats vond)?
Nou, ze vormen een thematische hoofdlijn in het drie-gangen plat-du-jour wat ik via dit blog stukje aan levenservaring uitscheidt.
Het is een inkijkje in de inzichten die overblijven na mijn inname van geestelijk voedsel in de samenleving de afgelopen dagen.
Daarbij heb ik utiteraard gebruik gemaakt van mijn geestelijk-voedsel-verteringskanaal, zoals zich dat over een aantal jaren heeft (her-) ontwikkeld.

In zekere zin zijn het drie nogal herkenbare elementen uit de 'geestelijke wormen-poep', die ik, in het donkere 'onbewuste' in mijn geest,  in mijn eigen mentale 'wormenhotel' zogezegd, heb geproduceerd.

Ik kan in holografisch holistisch stereobeeld, zo de versie van hoe dingen gaan in de wereld van de energie leggen naast de aflevering van De Kennis Van Nu.
Dat ga ik niet helemaal uitschrijven. Wie geïnteresseerd is kan de aflevering zelf bekijken en zijn eigen verbeelding gebruiken en me desnoods zelf om meer details ervan vragen.

Wel licht ik er een paar elementen even uit:
  • geef de analist een sample van wat er uitgescheiden wordt en zij kan feilloos zeggen wat de bestanddelen zijn en het type voedsel duiden, waarmee het 'subject' zich heeft gevoed en de plekken zelfs aanwijzen waar de bestanddelen ( in hoge mate) voorkomen.
  • alle wezens scheiden niet alleen maar vaste stoffen en vloeistoffen uit, maar ook gassen in allerlei samenstellingen en kwaliteiten ( die je niet kunt zien en sommige ervan ook niet kunt ruiken)
    (lachgassen, werd genoemd met toepassingen in ' verdoving en klimaatverwarming'.. Veel lachgas.... ? Het klinkt klinkt grappiger dan het qua reëel resultaten uitpakt.
En ik vroeg me af of ik de strekking van het verhaal nou goed had begrepen dat als je hoogwaardige hallucinogene cannabis wilt doen groeien, je het meeste hebt aan de wormenpoep van wormen die leven in grond die erg veel resten (fosfaten) van kunstmest bevat?

Cannabis.. hennep.. weet ik dan weer, is een plant die ook sterk bodem-reinigende werking heeft.
Veel hallucinogene cannabis tot je nemen, heeft niet  alleen korte-termijn bewustzijnsfuncties veranderende effecten.. maar beïnvloedt ook de concentratievaardigheden en emotionele huishouding  e.d. op de langere termijn  ( niet gunstig..... zullen de meeste mensen zeggen. Tenminste.... bij hen die ' over goed uitgebalanceerde geestelijke en sociaal-emotionele vermogens*  kunnen beschikken' een aansprekend doel voorkomt.) 

Ook weet ik uit verschillende bronnen, waaronder mijn eigen levenservaring met honden.....
Als je wezens dingen te eten geeft waar hun natuurlijke systeem niet op ingericht is... dan komt er niet alleen iets waar een hoogst onaangenaam  'luchtje aan zit' uit de achterkant van de hond. ( 'o shit' )

In het geval van een hond, weet ik, dan heeft hij ook minder energie, is bevattelijker voor ziektes en minder kalm ' zichzelf', maar juist een stuk nerveuzer en minder goed 'te bereiken' (voor wederzijds bevredigende samenwerking met zowel soortgenoten als de mens) .

Een deskundige op het gebied van koeien, vertelde me dat daar hetzelfde geld.
Geef koeien de gelegenheid om hun eigen gras te grazen ( en niks anders) en je hebt 'happy, gezonde koeien'.
Geef ze 'pallets' met onduidelijke herkomst, waar veel granen enzo inzichten ( enzo.. was in de jaren 80/90 bijvoorbeeld ook het goedkope beendermeel, met 'mad cow' gevolgen ( in de hele voedselketen) )

En ik..... roep maar weer eens in de woestijn......
Voor mensen geldt hetzelfde!
Niet alleen voor fysiek voedsel (al speelt dat best een grote rol voor fysieke gezondheid) !
Maar ook voor het non-fysieke voedsel wat je tot je neemt... de energetische kwaliteiten van de ervaringen die je opdoet.
Menselijke ervarings-verteringssystemen, die leerrendement beogen op te leveren en (op basis van een gezonde dosis echte doorleefde, daadwerkelijk toegepaste levenservaring) een 'gezond intermenselijke interactieklimaat' , zijn niet gemaakt om zulke grote hoeveelheden kunst-energieën te verwerken!!!

Wie dat wel doet.... vrijwillig of ertoe gedwongen tot ' de hand die hem voedert'  produceert ( geheel natuurlijk en automatisch)  'gedrag' waar een luchtje aan zit.
En ja.. de observatie dat ' iedereen' die uit dezelfde troggen eet, soortgelijk gedrag produceert waar een vies en relationeel luchtje aan zit die te weinig 'vezels van doorleefde en geweten waarheid' bevatten , is geheel terecht.
Zo iemand is ook doorgaans wat sneller geïrriteerd, heeft weinig energie, verliest het vermogen om te kunnen genieten en lachen, relateren, waarnemen, signalen correct interpreteren en prioriteren,  is 'constant aan de race' ( constant maar bezig) is en/of 'erg vaak pijnlijk verstopt' ( in de emotionele wereld gaan emoties vastzitten en dat wordt dan pijnlijk).

Maar, als je me nu vraagt of ik wellicht een plannetje heb om aan al die shite-symptomen van menselijke individuen en het samenlevingsklimaat iets te doen.... jawel.
Verander het dieet van het geestelijk, energetisch voedsel en zie de mirakels zich voor je ogen ontvouwen, van de mensen die ineens wel hun natuurlijke potentieel van 'sociale wezens' gaan waarmaken in bijpassende energie-investeringen ( daden) .

Hoofdingrediënt van dat plan: reduceer die ' kunstervaringen', die ' kunstvibes' drastisch.


Een saai advies.... helemaal niet 'lekker'.
(want de licht hallucinogene werking van die elektronische gadgets, het 'roesje' die de straling ervan geeft is zo 'fijn').

Nee....helemaal niet 'leuk'!
'Afkicken' van welke substantie dan ook, is helemaal niet 'aangenaam'.

En dat het een catch-22 situatie is.. 
  • omdat een door EM-straling doortrokken menselijke geest dit idee bij uitstek natuurlijk helemaal niet als een vruchtbaar idee herkent .... en 
  • dat zo'n geest vraagtekens plaatst bij mijn geestelijke vermogens ( of ik sociaal gezien wel  'goed snik' en 'helemaal bij' ben)
Tja... 

Gelukkig is 22 een masternummer.....???

(-:

vrijdag 26 januari 2018

zoeken en vinden

Ik heb de ervaring dat als ik me iets afvraag, in open eerlijke liefde-voor-het-leven en verwondering over 'hoe-iets-wat-(nog) -lastig-te-begrijpen-voor-me- is-in-elkaar-zit, het antwoord ( of een kijkrichting/speelsuggestie om het te kunnen ervaren) vanzelf naar me toe komt.

Gisteren vroeg ik me af hoe het toch kon dat Gerard Croiset, die overduidelijk zo buitengewoon vaak dingen in groot detail goed zag, waarmee hij velen wezenlijk hielp... ook kennelijk vaak 'ernaast' zat. Ook tegen de tijd dat hij goed getraind was en veel ervaring had opgedaan met zijn talenten.

Vandaag kreeg ik een antwoord/kijkrichting door, wat me erg zinnig lijkt, op allerlei lagen van bewustzijn.

Het is, zoals zo vaak een 'trilling in mijn weten', in pure energietaal dus.
'Mijn' moet gezien worden in de context van de aard van die informatiebron!
Het is het Wereldweten zoals Croiset het noemt, of The Knowing, zoals ik het wel noem.... de gecombineerde levenservaring van Het Bewustzijn... waar ieder aspect van dat Ene Bewustzijn, ervaring in inbrengt en uit kan putten... maar die informatie-van-alles-wat-is geeft door stukjes (op de specifieke vraag van toepassing zijnde) eigen levenservaring aan te raken/in trilling te brengen.. het is een zich-in-de-situatie-inlevende associatieve bron van informatie.

Dan is de schone taak om het in woorden of beelden te vertalen een mooie uitdaging.

In zijn essentie gaat dit begrip dat bij het concept 'vinden' hoort hierover:
een heel aantal factoren moeten ( vrij ontspannen) op 1 punt samen komen.

Sommige factoren daarvan zijn zichtbaar, bekend, logisch en fysiek (voldoen aan datgene wat ' gewoon' wordt gevonden)... andere factoren zijn onzichtbaar, onbekend, fuzzy-logic en meta-fysisch ( voldoen aan datgene wat buiten-normaal wordt gevonden.....dat heeft vele namen: para-normaal/gek/anders/alternatief).

Bij ieder 'vindproces' (het aantreffen van hetgeen je wenst aan te treffen)  is dat ook zo.

We kennen allemaal ' wie niet op de juiste plaats zoekt, zal hetgeen hij zoekt niet vinden'.
Als je sleutels op het nachtkastje liggen, ga je ze in de keuken niet vinden.

Maar ook hebben we wel ervaring met:
" Wie niet op de juiste plaats kijkt, zal hetgeen hij zoekt niet vinden, zelfs al staat het daar wel gewoon pal voor zijn neus"
Je zoekt je sleutelbos, die altijd op het bureautje in de kamer ligt. Vier rondjes door het verder van mensen verlaten hele huis later, vind je ze gewoon... op het bureautje in de kamer, niet eens erg 'verstopt', waar je al 2 of 3 keer 'echt goed' had gekeken.....

Aardig is ook de 'grote onbekende' factor....:die buiten zo'n beetje alle perceptiegrenzen van ons huidige collectieve geloofssysteem ligt
"Als er op zielsniveau met alle betrokkenen geen afstemming is dat alle benodigde factoren bij elkaar komen op 1 'referentie' -punt in wat wij 'de tijd' noemen, dan vindt het resultaat ' plaats-vinden' niet plaats (op dat punt in wat wij 'de tijd' noemen'.. zelfs..... al 'ligt' hetgeen gezocht wordt, er ( in trilling, in energetische termen) wel."

Dat is mind-boggling en er kan geen begrip voor plaats-vinden, als je de oplossing voor dit vraagstuk pers se ( met hart en ziel beleden) wilt vinden in de al bekende en als normaal en aanvaardbaar gelabelde theorie.
Wie iets zoekt op een plek waar het hartgrondig gewenste eenvoudigweg niet in te vinden is, omdat het daar in zijn ware aard niet levensvatbaar is, of welkom.....bijvoorbeeld .....zal het niet vinden.
Niet op de bewustzijnslaag waarop gekeken wordt, in ieder geval.

Soms..
liggen de sleutels wel op de aangegeven GPS coördinaten die je zoek-app opvangt van het labeltje wat eraan hangt.... maar in een andere laag: onder de stapel papieren, onder de tafel, in de la, onder de grond.......op de vloer van de volgende verdieping....
Ondergeschoffeld onder vele lagen ' junk' van het zichtbare bewustzijn....?

(soms ook.. raakt het zend-labeltje los van de sleutelbos.. en dan vind je het labeltje keurig en prima op de exact aangegeven plaats. Toch is de kans groot dat je dan de 'vinding' als mislukt verklaard en de reading 'waardeloos', omdat het je je sleutels niet zijn...Terwijl de leerervaring hier is dat je je opsporings-zendsystemen beter vast moet hechten aan je fysieke spullen, zodat het 'juiste label' er niet zomaar af kan vallen ;-) )

Het beantwoordt wat mij betreft ook treffend een vraag die iemand mij gisterenavond via de e-mail stelde.

Ik weet, dat als zij naar de haar aangewezen 'metafysisch omschreven plek 'zou gaan... zij er eenvoudigweg niets zou aantreffen, als 'daar iets (door haar) doen plaatsvinden' niet in volledige akkoord was met alle betrokken zielen.
(Iets waar ze zich zorgen over maakt.. dat ze iets zou doen plaatsvinden wat niet op zielsniveau akkoord is)

Dat zij er nogal aan lijkt te hechten om vast te houden aan het idee dat de levenservaring opdoen die zij zich ten diepste wenst, moet gaan (plaats-)vinden binnen de systemen en werkmethoden van 'de haar bekende theorie' .. staat haar grootste geluk in dit moment zelf vinden, mogelijk het meest in de weg.

En niet alleen haar.

Levensgeluk maar constant blijven zoeken in systemen die de ware substantie van levensgeluk 'fijn knijpen' .. ...is wellicht leuk voor diegenen die (hem?) knijpen als activiteit erg fijn vinden.
Nuttig om het daar ( in het domein van de 'angst' voor het leven) te zoeken.. is het overigens ..... niet.

donderdag 25 januari 2018

blind een oogje in het zeil?

Net op mijn wandeling, liet ik mijn geest nog even door de overblijfsels van de dag waaien.

Mijn geest is vaak net een speurhond, die nog wat opvallends (voedends) aan de voeten van mijn bewustzijn neerlegt, als we uit wandelen gaan.
Dit keer een verhaal-kluifje waar nog wat vlees aanzit, die ik bijna zomaar had weggedaan.

Ik had vandaag in een youtube filmpje deze bekende uitspraak van Einstein voorbij zien komen:
"Science without religion is lamereligion without science is blind." 
(wetenschap zonder religie is lam, religie zonder wetenschap is blind)

Verder ben ik in de autobiografie van Gerard Croiset bezig ( wat heet, ik verslind het bijna) , een Nederlandse paragnost die in zijn boek uiteenzet hoe dat 'helderzien' nou werkt, waarbij hij al zijn werk erg goed heeft gedocumenteerd: assistentie van de politie bij vermissingen, hints aan het verzet in de oorlog, genezingen en juiste diagnoses ( waar de reguliere medische takken van sport ' uitbehandeld' waren.
Ik vertelde vriendin S.  vanmiddag dat een van de redenen waarom ik het boek verslond was dat hij zo'n stevige combinatie maakte tussen meten/documenteren en de onzichtbare wereld.

S. en ik haalden herinneringen op aan ons teamwork van dit jaar.
Hoe we op elkaar ingespeeld waren.
We deden grofweg ieder ons eigen ding, hadden ieder zo onze eigen taken, maar gaven elkaar ook aanwijzingen, waar nodig/nuttig of losten kleinigheden op het 'taakgebied' van de ander terloops even op, als bleek dat er iets over het hoofd was gezien, ofzo.
We bespraken ook een paar 'pogingen tot teamwork' die niet helemaal op die manier uit de verf waren gekomen... waarbij wij zo onze vraagtekens hadden of het nog wel onder de noemer ' echt team-werk' zou vallen.

In een e-mail met de energiewerk collega, sneed ik vanmorgen ook juist een thema aan ' wie/wat vertrouw je blind en wie/wat check je (en hoe)'

Op mijn wandeling had ik ineens een grappige gedachte:

Bij echt goed topniveau teamwork geef je vorm aan een reuze paradox:

  • je kunt elkaar blind vertrouwen
    en/simultaan
  • houdt iedere partner steeds (actief) een oogje in het zeil
Hoe doe je dat, blind vertrouwen met een oog open?

Ik realiseerde me ook, a la Einstein dat
  • alleen maar blind vertrouwen uitoefenen, zonder actief 'meekijken' tot grote ongelukken leidt: blindgangers.
  • alleen maar controle uitoefenen, zonder blind vertrouwen, tot starheid, er loopt niks meer... totale verlamming.
Croiset had het vermogen 'verlamde systemen' weer lopend te krijgen en gebruikte daarbij dingen die hij kon zien, maar waar anderen blind voor zijn.
Hij vertelde ook, hij had dat helderziende vermogen gedurende zijn leven moeten trainen.. 
Een deel van die training was.. zijn eigen intuïtie en weten, eigen waarnemingen blind leren vertrouwen.... ook/juist op momenten dat wat hij 'zag' door verder niemand werd gezien (geloofd/gewaardeerd/aangenomen), waarbij hij wel zelf-test-protocollen ontwierp om ook nog wel met wat meer traditioneel ' verstand' een oogje in het zeil van de gang van zaken te kunnen houden
En... alles documenteren wat hij zag en hoe de effecten waren.. zodat niemand hem ' blind' hoefde te vertrouwen.

Heb ik het vermogen om 'verlamde en blinde' menselijke besturingsystemen weer met open ogen goed lopend te krijgen, gebruik makend van wat ik zie in de onzichtbare wereld van de energie en het bewustzijn?
Is het mogelijk dat er op veel grotere schaal veel hoogwaardiger teamwork geleverd wordt van een hogere calorische waarde, waar meer mensen ' warm voor lopen' (echt blij van worden)?
Mijn weten vertelt me dat dat zo is.
En dus..... documenteer ik het proces.

P.S.
Met S. (groot honden liefhebber) had ik het ook even over hondentrainingstechnieken.
En..... dat ik hier in de aanloop van het verhaal mijn geest met een hond vergelijk.. is niet voor het eerst.
Ook in de beschrijving van Croiset's ' training' van zijn vermogens.... zou je eenvoudig vergelijking met de training van werkhonden kunnen zien, waarmee je ook ' tekens' afspreekt.. die uniek zijn voor de werkrelatie die je met je werkhond hebt ontwikkeld....
Fantastisch teamwork!
Blind vertrouwen op een intelligente entiteit die kan zien wat jij niet kan zien.....

het bijltje erbij.....

Net hoorde ik een mooi waargebeurd verhaal wat me enorm plezier deed, op allerlei lagen...

Vriendin S. kwam langs.
Met haar heb ik in het afgelopen jaar met veel plezier, efficiënt samengewerkt om regelmatig in korte tijd een grote klus voor elkaar te krijgen.
We haalden er nog eens herinneringen aan het plezier van ons teamwork op.

Vlak voor ze naar huis ging, vertelde ze dat ze gisteren, na het hardlopen wat hout was gaan hakken, thuis.
Daarbij had ze zo'n knoeperd van een stronk genomen, met een flinke oude noest erin.
Ze wist wel dat het een hele kluif zou zijn, gevaarlijker ook dan mooie rechte stammetjes zonder knoesten, maar begon er toch aan.

Op enig moment had ze twee bijlen er aan weerskanten klemvast instaan.
Tja. Dat was nog niet het resultaat wat ze voor ogen had.
Ze duwde er wat extra energie in (boosheid, frustratie), maar de stronk gaf geen krimp.
En, met die 2 bijlen erin, kon ze hem ook niet echt op allerlei manieren meer neerleggen.. de mogelijkheden leken beperkt.

Toch op zoek naar een werkende oplossing bedacht ze ( vertelde ze mij dus, net):
" Hmmm, hoe zou Esther dit oplossen?"

Ze besloot daarop om de stronk eens van heel dichtbij te gaan bekijken en de nervenstructuren te bestuderen, in de noest. Er vielen haar daar speciale plekken op, waar ze mogelijk wel een ingang tot het gewenste resultaat kon bereiken.. dat de hoge calorische waarde van de ' oude wond' van die boom ( waar ooit een tak af was gevallen of gesneden) , aan het welzijn van haar hele gezin ten goede zou komen, op de juiste plek, op de juiste maat ( en haar bijlen weer terug).

Door inderdaad alleen maar op die hele bijzondere plekken in de nervenstructuur te focussen.. kreeg ze het voor.elkaar. Trots natuurlijk! En terecht! Mooi stukje werk!

Natuurlijk is dit leuk om te horen, dat als iemand jouw 'spirit' aanroept (wie mij kent vat dat geloof ik samen als:  'eerst heel goed de situatie in al zijn facetten kijken en dan methodisch handelen') .... de gewenste oplossing inderdaad gerealiseerd wordt.
Voor iemand die ' je kan het selluf doen ' als adagio voert... is dat uiterst bevredigd om te vernemen dat dat dan ook inderdaad zo werkt!

Ik vertelde haar ook dat dit niet de eerste keer is dat iemand rapporteerde iets zelf voor elkaar te hebben gekregen door zich af te vragen hoe ik het zou oplossen.

Toen S. weg was, moest ik erg lachen om een diepere laag die ik vervolgens in haar verhaal zag, een synchroniciteit.

Gisteren heb ik actief en bewust (deels via e-mail deels energetisch) de assistentie ingeroepen van de talenten in mijn gemeenschap voor een klus waar een energetische 'knoest' in zit, waarin de gebruikelijke middelen vooral 'vast' kwamen te zitten.
Ik wist dat ik er via 'de gebruikelijk weg' (van de compleet fysieke wereld en de wegen bewandelen van het krachten uitoefenen op het bewuste bewustzijn) niets meer mee kon doen.
Ik had, in zekere zin, toen ik me dat realiseerde, ook de nervenstructuur van de kluwen 'oud' goed op me in laten werken en had de energetische hotspot gevonden, waar de boel in beweging te zetten zou kunnen zijn.
Maar.. vermoedelijk beter niet door mij en ik vroeg een collega energiewerker of zij ' in spirit' die plek ( een oude wond van een verlies!) zou willen aanraken, met haar 'zijn' .
En een andere vriendin of zij haar creatieve energie er ook op los kon laten, via haar verbeelding van mijn kracht.

Ik had me gisteren ook afgevraagd of ik S. ook op dat gebied iets zou kunnen vragen, maar kreeg geen concrete inspiratie door. Ze is  nuchter, erg praktisch ingesteld .. het verplaatsen van lekker veel fysieke energie en materie in de buitenwereld is toch wat meer haar creatieve ding, dan in de binnenwereld....

Dat zij mij dan vandaag (terloops, vlak voor ze wegging) vertelde dat het haar in hetzelfde tijdframe waarop ik mijn 'resources in spirit' aan het mobiliseren was, was gelukt was om een soortgelijke klus in de fysieke wereld te klaren ' in mijn spirit' geïnvesteerd... tja.....dat doet me dan toch glimlachen.

Een andere vriendin liet me vannacht via de e-mail weten dat zij, (ook gisteren?) wonderful world op de t.v. had gezien.

Er zijn toch dagen waarop het vermoeden wel erg vrolijk en gezellig gevoed wordt dat er inderdaad een intelligentie is die ons bindt en dat de gemeenschap van ( in liefde verbonden) zielen inderdaad samenwerkt (bewust en onbewust) om een grote gezamenlijke klus voor elkaar te krijgen.

Hoe het er met de energetisch knoest en het beoogde 'warme gemeenschappelijke haardvuur' resultaat voorstaat.... ?
Dat weet ik nog niet.
Maar dat ik weer een mooi en frappant synchroon lopend verhaal heb kunnen optekenen..... dat weet ik wel!

(-:

woensdag 24 januari 2018

onderdompelen

Gisteren bekeek ik twee dingen met een hoge mate van synchroniciteit.

Het ene was een uitzending van Vroege Vogels op de BVN.
Het andere een e-mail die ik had gekregen.

Vroege Vogels is in zijn aard een programma waarin de moderne mens uitgenodigd wordt om zich eens onder te dompelen in andere aspecten van het dagelijks leven in Nederland dan de cultureel menselijke; namelijk: het Nederland van planten en dieren.

Het programma laat zien wat er gewoon al de hele tijd is ( als factor een rol meespeelt in onze eco-habitat) , zelfs al zien we het niet, beseffen we het niet, kennen we het niet en begrijpen we er maar weinig van.
Dan valt er, door iedereen die de moeite neemt zich eens in een andere 'cirkel' onder te dompelen en daar rustig en kalm te bekijken wat er zich aandient, .met de eigen gebruikelijke zintuigen van alles waar te nemen.

Zo was er het voorbeeld van de neushoornkever.
Die leeft zijn hele leefcyclus in composthopen en dus zijn er maar weinig mensen die hem in actie zien.
Een argeloze mens die om een of andere reden toch 'even' in zo'n composthoop moet wezen, zou kunnen denken dat hij bij die gebeurtenis wel 5 verschillende diersoorten heeft gezien:

  • een minuscuul bruinig zacht wezentje
  • een wat groter zacht wezen
  • een groot dik vet wit wezen, met veel ruimte in zijn vel
  • een groot bruin insect
  • een andere groot bruin insect met een hoorn op zijn kop

Een mens die langer meemaakt wat er in die composthoop gebeurt, zou kunnen ontdekken dat dit allemaal stadia zijn van een en dezelfde diersoort en dat de laatstgenoemde 2, de variant mannetje en vrouwtje zijn.

Ook aardig was het gebruik van cameratraps door het programma heen.
Met dat hulpmiddel hoef je zelf niet 24 uur stil te zitten op een plek in de hoop ( met matig voor de nacht geschikte zintuigen) te kunnen vaststellen welke grotere dieren er zitten ( die e jou op 1 km afstand ruiken en dan mogelijk liever een ommetje maken....). Zodra er beweging gedetecteerd wordt, gaat de camera met nachtzicht lopen en dan ga je later wel eens kijken wat dat dan was.
Bewijs geleverd.

Het onderdeel waar ik voor deze blogpost op in wil zoomen is het item over snorkelen in de plas.
Een groep volwassenen mocht met de boswachter mee om in een grote, best diepe (8m) plas te gaan snorkelen.
Normaal gesproken is dat deel van een natuurgebied niet open voor bezoek.
En .. zo zeiden ook de deelnemers.. bij 'snorkelen in een Nederlandse plas' zijn de verwachtingen niet erg hoog gespannen. "Dat is zo troebel, daar zie je toch niks?" somt de publieke opinie wel aardig op.
(Ofwel.. 'dat kan niet, dat mag ook niet en er valt ook 'niks' bijzonders te beleven.....')

Maar, als je het item bekijkt, blijkt er toch heel wat meer te zien en te ervaren, door wie zich er wel (' goed uitgerust' ) in onderdompelt.
Merk op hoe ' je onderdompelen en rustig smorkelend rondkijken', een nogal andersoortige activiteit is dan woest spartelend en spetterend borstcrawlen of al rondspringend op de modderige bodem je voortbewegen.....met nogal andere effecten op wat je zult kunnen gaan waarnemen.

Wat mij opviel was de dame die er verslag van deed hoe zij zich voelde bij de activiteit: ' Zen'....
Ofwel helemaal innerlijk tot een vredige rust gekomen.
(Lees daarbij haar lichaamstaal eens en je ervaart hoe ' ongelooflijk bijzonder' zij dat vond om mee te maken!)

De synchroniciteit waar ik in dit blog stukje over schrijf, zit hem in de beschrijvingen van de diverse personen van wat ze onder water ( ondergedompeld in dezelfde plas, tijdens hetzelfde uur) zoal zagen.

De een, een dame, beschrijft het heel algemeen in de orde van er waren heel veel verschillende groene planten, slierten, stengels, maar ook bollen.

Een man weet kennelijk veel van de plantennamen en noemt er diverse bij naam en toenaam.

Als kijker zie je ondertussen ook onderwaterbeelden uit die plas, genomen in datzelfde uur.
Dus jij ziet zelf ook een groene plantenbol, op het moment dat daarover gesproken wordt.
Wie weet, zie jij ook een 'witlobbig fonteinkruid' ( ik verzin nu even een plantennaam) op het moment dat die man zegt dat hij dat zag.... .
Maar ja.. als je niet weet wat 'witlobbig fonteinkruid' is, is de kans dat je denkt ' ach, dat zal wel' wat groter. Als de cameraman toevallig helemaal geen 'witlobbig fonteinkruid' heeft gefilmd en degene die de montage van het item in elkaar zet denkt ' ach, het zal wel..., ik laat gewoon 6 verschillende planten zien, daar zit wat hij opnoemt vast wel bij..... tja....
(ik zeg niet dat het zo gegaan is (!) .... ik heb geen idee over welke planten die man het had, ook al hoorde ik wel aan zijn stem dat hij er zelf vertrouwen had te weten waar hij over sprak.
Maar ( met proceskennis) besef ik wel dat de kans verwaarloosbaar klein is dat hij de beelden heeft gemaakt waar in de montage van het item mee aan de slag is gegaan. Hoe belangrijk het totale team van Vroege Vogels het vindt om helemaal accuraat te zijn en die 3 seconden qua beeld en geluid exact goed te synchroniseren (en de info te checken met een determinatieboek).. daar kan ik alleen maar naar gissen.
Ik weet wel: dat is nogal veel werk voor 3 seconden in de eindmontage!

Afijn.....

Dan nu naar een andere dame die inging op een uitnodiging van mijn kant om zich onder te dompelen in een stroom van bewustzijn en mij  gisteren via de e-mail verslag uitbracht van wat zij daar had gezien.

Het is iemand die ik niet persoonlijk ken, we hebben elkaar nooit in levende lijve ontmoet, maar we delen een interesse in het actief  opzoeken en verkennen van de 'innerlijke wereld' van het bewustzijn ( en de relatie die dat heeft tot de buitenwereld).
Veel mensen hebben de indruk (vanwege dat woordje innerlijk) dat het om een afgescheiden-van-de-rest terrein gaat, een soort ' reservaat' ( of dump/vuilstort, in sommige gevallen) wat verder nergens mee in verbinding staat, waar ook niemand verder in mag komen.
Maar een beetje bewustzijns-ecoloog is zich ervan bewust dat al het bewustzijn met al het bewustzijn in verbinding staat, het is een groot bewustzijns-energetisch-dynamisch-eco-systeem.

Ik had haar gevraagd of ze zin had om zich onder te dompelen in het proces waar ik de afgelopen week mee bezig was geweest en mij te vertellen wat ze daarvan kon waarnemen.
Ze had er van mij niets inhoudelijks over gehoord. Over de e-mail hadden we een week 'complete radio-stilte' gehad.

Ze ging op de uitnodiging in en dit is wat ze terugschreef:

"Mijn eerste reactie was 'oh, dat kan ik niet' maar was dan toch nieuwsgierig en in een flits zag ik iets van een beweging (nog vaag en grijs) Heb later nog een keer opnieuw geprobeerd en toen kwam er groen, heel helder alsof er veel water aanwezig was. Ook zag ik rood-bruin-zwart aardekleur en moest denken aan kleine authentieke baksteentjes. Daarna kwamen er mooiblauwe bewegende slierten energie. Deed me denken aan waterfeeën.
Het deed allemaal nogal mystiek/sprookjes achtig aan 
toen kwam er een donkerder stuk alsof er een zwarte modder plek was, langwerpig. het schrok me af alsof ik geen zin had 'eraan te beginnen' maar op één of andere manier ging het moeiteloos(met 1 ademhaling)  over in het volgende en zag ik nog een paar bewegende voorwerpen die me deden denken aan een waterrad."

Ik liet haar beschrijving even op me inwerken en mailde haar een paar minuten na het lezen ervan:

"Nou.... ( zonder in te gaan op vertrouwelijke informatie van deze klus)....
Ik ben met een energiewerkklus bezig geweest met/voor een groep mensen die samen een 'groene' gemeenschap vormen ( op duurzaamheid en natuurlijke organische ontwikkeling gericht) 
Ergens aan het  begin van dat proces ontwierp ik een flyer voor ze waarop ( o.a.) een rood-bruine-zwarte aardekleuren bakstenen muur staat afgebeeld (!)
(Ingegeven omdat hun eigen ontwikkelwens is om bestaande muren af te breken) 
Een volgende beeld wat ik ze stuurde, (waar ik de muur maar even uit had weggehaald) bevatte bollen met daarin slierten energie, die, uitgevouwen, meerdere archetypische figuren met magische krachten uit verhalen voorstellen.
Die figuren waren origineel waterachtig blauw toen ik ze van internet haalde maar ik heb ze in paars getransformeerd.(Dat plaatje kun je online zien)

Het 'modderige' deel van het ontwikkelproces waar deze mensen in zitten draaide in zijn essentie om de vraag ' heb ik zelf zin om deze klus te beginnen' , met daarbij de volgende ademteug het antwoord ( van alle betrokkenen) : " nou nee.. niet als het zo hoekig en rechtlijnig vormgegeven is".

Mijn 'kijkhoek' voor ze, handreiking/speelsuggestie om uit de 'modder' te komen en de boel op eigen kracht te verhelderen is praktische kennis van  'energetische dynamica' actief gebruiken.. waarvoor ik een waterrad wel een aardig beeld vindt
(Vooral als je bedenkt dat ik veel van mijn inzichten over het gebruik maken van de krachten in onze natuur, op een werkende watermolen heb opgedaan... en innerlijk energiewerk met de ronddraaiende chakra's energie-en informatie verpompende centra ook wel wat van een waterrad heeft.. water en bewustzijn hebben ook duidelijk erg veel met elkaar, zou ik zeggen )

Kortom...... wat jij waarnam ervan, intuned..... vertoont grote overeenkomsten met wat ik ervan heb gezien en mee-gemaakt!
Leuk he.. spelen met bewustzijn?! ( in the age of Aquarius) "

Natuurlijk is het eenvoudig om te denken' dat zal wel' of... 'ach, als je maar vaag genoeg blijft, kun je in alles zien wat je maar wilt zien'. Allemaal 'waar'.
Toch vond ik het wel heel frappant dat zij het over bakstenen had, waar er ook echt een bakstenen muur verbeeld was in de eerste flyer die ik ontwierp en  'waterfeeën' had.
Natuurlijk kun je zeggen.. het waren geen waterfeeën.. het zijn superhelden......
En inderdaad ' witlobbig fonteinkruid' is wat anders dan ' blauwgeaderd fonteinkruid' ( ik verzin maar even twee namen!) als je het in super-detail determineert.
Maar ja..... ze hebben toch wel heel erg veel kenmerken met elkaar gemeen ( mensachtige figuren die kunnen vliegen van een hogere orde-bewustzijn)...... 

Wie weet, is zij bekender met vertellingen over waterfeeën dan met superhelden!
En als je iets een naam moet geven, omdat je gevraagd wordt een 'beeld' van een minder bekende habitat in woorden te beschrijven.. dan beschrijf je het in woorden en fenomenen die je kent.. want woorden en fenomenen die je niet kent.... die kun je niet gebruiken.



dinsdag 23 januari 2018

het mannetje van de radio

Net ontving ik een enorme synchroniciteit, die zo 'sterk' was dat ik hem maar vrij letterlijk van toepassing heb verklaard op waar ik mee bezig ben en ... er dus maar meteen naar heb gehandeld.

Ik kan er niet alles van beschrijven, want bepaalde aspecten vallen wat mij betreft onder 'vertrouwelijk', maar de hoofdlijnen wel.

In verbinding met de ontwikkelingen in een gemeenschap, had ik te maken met een groepje van 6 mensen.
Eentje is daarvan mijn directe contactpersoon, maar gisterenavond kreeg ik alle 6 de namen via de e-mail toegestuurd.

Daaronder bevindt zich iemand die Victor heet, waarvan ik al wist dat hij bij een radio-omroep heeft gewerkt.

Ik was gaan slapen met de vraag :
"Welke vervolgstap heb ik te nemen, in het belang van de ontwikkelingen van die gemeenschap?"

Toen ik vanmorgen mijn computer opstartte en nporadio 2 op de achtergrond wilde hebben, viel mijn oog op die website op een berichtje. ' bijna weggegooide hit' resoneerde op het kernthema wat er in die groep speelt die juist aan een 'wonderful world' wil bouwen!
Ik zal het integraal invoegen onderaan deze post
(de link kon nog wel eens gauw ophouden te bestaan)

Dan val ik van de ene verbazing in de andere.
"What are the odds?"
Ik zal alle woorden die mij opvielen met een diepere betekenis in het licht van het contact met deze groep van een verfje 'paars' voorzien.

Als er inderdaad een boodschap inzit...... dan is dit hoe ik het op zielsniveau las:

Neem rechtstreeks contact op met Victor.
Hij begrijpt 'mij' (mij = wat natuurlijke duurzame ontwikkeling nodig heeft, hoe het werkt).
Anders dreigt 'a wonderful world' ( de gewenste en benodigde ontwikkeling' ) de kluis in te verdwijnen
(Weer) in een te klein hok gestopt te worden door wie wel  'keen' is ( keen is  Engels voor.. erg graag willen), waarvan de Nummer 1 soulster weet dat wie Keen is in dit geval, niet voldoende opgewassen is tegen de werkelijke grote krachten in de markt.

Als ik dan vervolgens deze Victor Google, om een bericht rechtstreeks aan hem te kunnen sturen, kan ik zo van zijn website zijn eigen wijsheid vissen, zijn eigen  'wonderful world songtekst', als het ware.
Daaruit blijkt, plus uit wat andere taken die hij in het dagelijks leven op zich heeft genomen.... hoezeer wij proces-ontwikkelingsvakgenoten zijn en op dezelfde 'lijn' zitten.

Wellicht heeft culturele (bedrijvigheids-) blindheid hem in de weg gestaan om zijn eigen wijsheid ook toe te passen waar het mogelijk nu het meest nodig is, ook al is het daar (juist)  'lastig'?

Je ne sais pas.
Maar met zo'n knoeper van een synchoniciteit (als zelfbenoemd sjamaan actief op deze planeet met erg weinig te verliezen)..... 'luister ik dan toch maar gewoon even naar de radio!"

Dat het bericht op 22 januari was geplaatst en ik net die middag in een boek ( Bringers of the Dawn/ brengers van de Dageraad) had gelezen dat 22 een mastergetal met bijzondere 'lading' was is al fraai.
Dat 22 dan ook nog in het artikel voorkomt, vrij opmerkelijk.

En in de achtergrond de wetenschap dat ik die middag voor €1 een mooie tweedehands spijkerbroek had gevonden, precies mijn maat.... een echte 'hit'!
Bij een zaak die bekend staat als de MAS ( spel dat eens gespiegeld.. en wat krijg je dan?.....) .

Ach.... wat er ook verder uitrolt...

een her-examen zou nuttig zijn. het is mijn aanbeveling aan de ontwikkelgroep om een kernvraag nogmaals en nu in 'voldoende' mate in lijn met de hoogste antwoorden en werkelijk methodiek van hun eigen leraar, te beantwoorden..... 

....en die leraar in hun midden.. dat ben ik niet eens in dit geval....ha, ha.

Ik fungeer momenteel kennelijk meer als een 2e corrector/ examencommissie gecommitteerde bij hun eigen examenopzet en maak ze erop alert dat hun eigen vragen, antwoorden en methodiek nogal afwijken van de door de leraar voorgestelde aanpak: de inhoud van de leerstof.
Dat kan best tot aanvaardbare resultaten leiden....
Ik check alleen even met de leraar of hij niet toch een knoeper van een nummer 1 score op het oog had, toen hij aan deze ontwikkeltaak begon?


.....What a wonderful world!

(-:


BIJNA WEGGEGOOIDE HIT: 'WONDERFUL WORLD'




DE ENIGE NEDERLANDSE NUMMER 1-HIT VAN SAM COOKE

22 januari 2018 15:32
Sommige hits waren bijna in de vergetelheid verdwenen of zelfs nooit opgenomen. De enige nummer 1-hit van Sam Cooke dankt zijn bestaansrecht aan heel veel toevalligheden.

BIJZONDERE PRESTATIE

Sam Cooke is één van de eerste soulsterren. Hij slaagt er in 1957 in om een Amerikaanse nummer 1-hit te scoren met zijn debuutsingle 'You Send Me', een prestatie die destijds voor weinig niet-blanke artiesten is weggelegd. Drie jaar later schopt hij het tot de tweede plek in de Amerikaanse Billboard Hot 100 met 'Chain Gang', dat van de nummer 1-spot wordt gehouden door 'My Heart Has A Mind Of Its Own' van Connie Francis. Datzelfde jaar verschijnt 'Wonderful World'; een nummer 12-notering in de VS, maar aanvankelijk geen hit in ons land.

DE KLUIS IN

'Wonderful World' wordt geschreven door sterproducer Lou Adler en jazzmuzikant Herb Alpert. De twee hechten weinig waarde aan het liedje, maar Cooke wil het graag opnemen. Hij maakt wat wijzigingen aan de tekst en neemt het nummer op 2 maart 1959 op, wanneer er studiotijd over is. Het is één van de laatste opnames die hij maakt voor Keen Records. Cooke is ontevreden met het platenlabel, want ondanks zijn eerdere succes denkt de zanger dat Keen niet opgewassen is tegen de geduchte concurrentie. 'Wonderful World' dreigt in de kluis te verdwijnen.

VOORAL DOORGAAN

Dankzij een voor die tijd royaal voorschot op latere inkomsten, kiest Cooke ervoor om in 1960 te tekenen bij RCA Victor. In eerste instantie blijft het gehoopte succes uit, niet in de laatste plaats omdat Keen Records nog gewoon platen van de soulzanger blijft uitbrengen. Sterker nog, 'Wonderful World' verschijnt in dezelfde week op single als het door RCA Victor uitgebrachte 'You Understand Me'. Nadat 'Wonderful World' een hit wordt in de VS, doen ook zijn daaropvolgende singles voor zijn nieuwe werkgever het aanzienlijk beter (vooral 'Chain Gang').

SPIJKERBROEKRECLAME

De Britse groep Herman's Hermits, vooral bekend van de evergreen 'No Milk Today', covert 'Wonderful World' en scoort er in de VS een grotere hit mee dan Cooke zelf. Geen van beide versies staat in de Nederlandse hitlijsten, met als kanttekening dat er nog geen officiële hitparade is wanneer Cooke's versie verschijnt. Dankzij het gebruik van de song in een spijkerbroekreclame én in de film Witness komt 'Wonderful World' in 1986 als nog op de eerste plek van de Nederlandse hitlijsten terecht. Cooke is dan al 22 jaar dood. Later is het de tune van tv-quiz Herexamen.

O ja...
een paar uur later neem ik de moeite om de video ervan te bekijken op youtube, die ook bij het radiobericht was gebruikt.
Dat is in zichzelf een grote ode aan 'synchroniciteit'.... meerdere beelden ( van vooral belangrijke keerpunten in de geschiedenis) op 12 verzie-uitzendings-schermen tegelijkertijd.
Met daarin, naast allerlei belangrijke politieke figuren, vrij duidelijk Einstein ( een zeer spiritueel atuned man) .. die wist dat je een probleem niet kan oplossen op en met hetzelfde niveau als waar het op/in is veroorzaakt.

(-:



maandag 22 januari 2018

112: een 22 oproep


De Verzoening:

Het was een onbekende weg
Die ik heb afgelegd
Na het licht
Op zoek naar het donker

Verlangen naar verlangen
Uit dat harnas van spijt
Jaloezie
En belangen

Onderweg spuwden stuurlui
Aan wal hun gal
Zij hebben nooit iets bereikt
Ik bleef eigenwijs

En toen toen zag ik jou
Jij bent zoveel voor me geweest
Een moeder een dochter
De mooiste vrouw

Maar als altijd met iemand
Die nooit iets zeker weet
Won mijn twijfel van ons geluk
Maar vanavond ben ik hier terug

En ik vraag je

Heb me lief heb me lief
Heb dit lichaam lief
Bemin mij bevrijd mij
Van het duister in mijn hoofd
Mijn straat loopt hier dood

Wat achtervolgde mij hier naar toe
Was het de prijs van de roem
Of het verlangen voor één nacht
Iemand te vertrouwen

Of was het die hyena die jakhals
Die wacht tot ik neerval
En waarvan ik dacht
Dat het een vriend was

Maar zijn wij samen niet sterker
Dan alles wat mij bedreigt
Ik sta klaar voor de strijd
Met als wapen de waarheid

En dat is

Heb me lief heb me lief
Heb dit lichaam lief
Bemin mij bevrijd mij
Van dat gevoel van schuld
Verraad mij met een kus

Heb me lief heb me lief
Ik weet meer vragen kan ik niet
Wij verzoenen ons vannacht
Bemin mij streel mij heel mij
Heb me lief

she's like the wind....(diepgaande wezenlijke bestuurlijke vernieuwing)

Als moderne sjamaan doe ik met grote regelmaat hele 'normale' dingen, behoorlijk 'gewoon'.

Ik eet mijn huisgemaakte 'soep met ballen' uit een diep bord, gebruik er een lepel voor en zit ermee aan tafel op een stoel.
(Maar wie weet, is Nederlands wel zover veranderd in de afgelopen 10 jaar, dat ik nu in een zin 5 museumstukken opnoem en aan erg exotische activiteiten refereer...?)
Naast dit voorbeeld, zijn er duizenden voorbeelden te noemen van fysieke activiteiten die ik in grote lijnen verricht binnen de kaders van wat mainstream als gewoon en normaal wordt gezien.
Zelfs al zou ik er een eigen stijl of variatie op nahouden, maar weinig moderne mensen zouden er 'vreemd' van opkijken.
Waarschijnlijk.. omdat ze het zelf ook (min-of-meer) zo aanpakken en we ermee in behoeften voorzien die we allemaal wel herkennen als 'voorzien in de eigen individuele behoeften' .

Maar een sjamaan ( modern of niet), doet ook met grote regelmaat hele vreemde dingen.

Een sjamaan maakt 'meta-fysische reizen' naar allerlei bewustzijnslagen  (vaak hele diepe) om zich daar te voeden met informatie uit bronnen die niet 'geschreven' staat in woorden, maar in energetische resonanties.
De vondsten uit die bronnen, kunnen worden benut voor het oplossen van de complexe kwesties en vraagstukken waar de gemeenschap collectief mee bezig is.
Bij 'structurele ontwikkelproblemen'  ligt over het algemeen de werkelijke oorzaak bij een energetische blokkade in een deel van het collectief bewustzijn.
Is dat het geval, dan kun je in de fysieke wereld ' hoog springen of laag springen'... de soep heet opdienen of eerst flink laten afkoelen..... in het beste geval worden alleen de symptomen van het dieper gelegen probleem (dat er collectieve onvoldoende in meta-fysische behoeften van de samenleving wordt voorzien) hooguit tijdelijk wat draaglijker... het lost niet structureel de kern van het ware probleem op.

(Ja, in die alinea zitten zeker 5 museumstukken en zeer exotische activiteiten....)

Uit 'de diepte' haal ik informatie naar boven met heel andere kwaliteiten en karakteristieken.

Zo zijn we als moderne mensen 'gewend' dat iets wat als de ultieme (ijzersterke) onweerlegbare oplossing voor een probleem wordt geponeerd:

  • in ieder geval gesteld is met een punt of uitroepteken erachter.
  • een polair model volgt ( voor/tegen ....... altijd/ nooit.. zijn populaire vaten om het in te gieten).
  • dat er een 'geldaspect' aan kleeft
  • dat  het ' logisch' is  (exact klopt met wat je al weet en volledig begrijpt, dus) 
  • door 'mensen' is aangedragen
  • ......(en zo kan ik nog wel even doorgaan)

Ik neem je in dit blog stukje even mee naar een prachtige ijzersterke oplossing die ik vanochtend aangereikt kreeg uit een volstrekt natuurlijke krachtbron.
Deze bron deelde haar wijsheid met mij, eenvoudig door te zijn wie ze is en mij in haar wezen mee te voeren.
In sjamaanstaat val ik dan met zo'n bron samen, dompel ik mijn 'zijn' er geheel en totaal open en vrij in onder zodat er even helemaal geen onderscheid is tussen 'mij' en 'die bron'.

Dit is.. de vertaling van de energetische trilling in Nederlandse woorden gesteld van...... dit  'weten'.
Het geeft de meest krachtige oplossingsrichting voor een kernprobleem aan op het vlak van het energetisch dynamisch kunnen doorvoeren van de gewenste bestuurlijke vernieuwing op lokaal bestuursniveau.

"Waar verblijft de (storm/wervel-) wind, als ze gaat liggen?"

Ik herken er de stijl in van een Zen boeddhistische koan... een vraag die je niet met 'gewone' menselijke logica kunt oplossen.
Het is dan ook helemaal niet de bedoeling om het met dat gereedschap op te lossen!
( ..ork, ork, ork... soep eet je met een.........?) 

Dit type soep (w)eet je door ermee samen te vallen en dan voedt het je weten 'heel anders'.
Bord, lepel, tafel noch stoel zijn voor dat proces nodig.
De geest eens flink laten waaien..... ( en dan rustig ergens gaan liggen, kijken waar je dan terecht komt) ....dat mogelijk wel!

Ik wens (wie dit aangaat) daarbij 'Frisse Wind' toe !

(-:

P.S. van een paar minuten later...

Als ik schrijf doe ik dat vaak in stilte.
'Gekletst' op de radio, leidt me dan net wat teveel af.
Nadat ik op 'publiceren' van dit stukje had gedrukt, zette ik NPO Radio 2 weer (online) aan en viel daar ergens midden in het nummer van Lionel Richie 'Dancing on the ceiling'.

Everybody start to lose control
When the music is right
If you see somebody hangin' around
Don't get uptight
The only thing we want to do tonight
Is go 'round and 'round   (< !)
And turn upside down
Come on! Let's get down! (< !)

Dat vond ik wel heel mooi 'toeval'.
Het deed me meteen denken aan een blogstukje over mijn meta-fysische reisvaardigheden wat ik 2 jaar geleden schreef  ' dansen aan het plafond'. 

zondag 21 januari 2018

hoe het draait in andere kringen

De inspiratie voor de oblique technique van deze week, begon toen er een ontwerp voor een flyer binnen kwam waaien......:

.. waar ik een mooie korte blog post over schreef.

Een paar uur later kwamen er twee mensen 'even langswaaien', die me een pannetje soep met ballen kwamen brengen.
Ze bleven een tijdje. Ik heb niet op de klok gekeken, maar ik denk een uur of 2.

We vormden een 'kring' (waarbij er eentje op mijn zitbal zat), in een vorm die we in die samenstelling nog niet eerder bij de hand hadden gehad. Ze waren al wel eens eerder hier bij mij geweest, maar toen waren er altijd andere mensen bij, of er was niet echt tijd en gelegenheid om uitgebreid verhalen te vertellen.

We praatten over allerlei dingen.
Ik pik er voor dit blog stukje even twee onderwerpen uit:

  • de storm van 18 -01-'18
  • het reilen en zeilen in drugshandelkringen
De man werkt (al vele jaren) als teamleider in het wijkbeheer in een grote Nederlandse gemeente, waar hij geboren en getogen is.

Hij vertelde dat hij zijn ploeg binnen hield, in de uren dat de storm op zijn hoogtepunt was.
Safety first! Heel verstandig.
Hij grapte: "Wat denk je dat we dan buiten zinvol kunnen doen? Bladblazen?"
Maar op een serieuzere toon.
"Ik ben verantwoordelijk voor die jongens ( ...m/v....). Ik moet er toch niet aan denken dat er iemand van hen gewond raakt ofzo omdat ik ze naar buiten stuur terwijl er dakpannen en stukken boom enzo door de straten waaien!"

Maar ja, via de Nederlandse radio hoorde ik dat niet alle leidinggevenden in die orde van prioritering dachten.
Bijvoorbeeld, talloze vrachtenwagenchauffeurs werden door hun leidinggevenden aangespoord/(gedwongen?) om door te rijden, omdat er anders 'boetes' zouden komen op ' te late leveringen'.
Hm... iedereen met een minieme ervaring in het verkeer weet hoe goed juist grote vrachtwagen en sterke rukwinden met elkaar samen gaan.....

Op het puntje van mijn stoel zat ik toen hij vertelde over wat hij zoal wist van het reilen en zeilen in het drugscircuit.
Je merkt aan alles dat hij super getrainde zintuigen heeft  over wat wel thuishoort in een ordelijke straatbeeld en wat daar niet in past. Sommige dingen die hij ziet vallen binnen wat de Nederlandse wetgeving beoogd na te streven en andere niet.
Dus hij 'ziet' dingen, die echt gewoon open en bloot plaatsvinden ( iedereen die ogen heeft kan het zien, er wordt niet eens moeite gedaan het te verbergen.. juist niet.. lijkt het wel) die toch absoluut niet opvallen voor mensen die hun rondjes consequent en stug in andere (hoegenaamd ' de betere' ) cirkels ronddraaien!
Ik vond het reuze boeiend om hier verhalen over aan te horen.
In de gesprekken die zich op natuurlijk wijze ontvouwen onder de 'mannen van het straatwerk', vertellen kennelijk de serviceverleners in de sector van de 'distributie van een rijk assortiment aan prijzige genotsmiddelen', ook van alles over hun bedrijfsvoering.

En ... als je even niet er moreel over struikelt dat het type handelswaar waar het om gaat  (waar kennelijk wel erg veel vraag naar is, ook door ' brave burgers' ) van de Nederlandse wet 'illegaal' is... dan gaat er een wondere wereld open van een in detail uitgewerkt goed lopend sociaal systeem, waarin zelfs aan de sociale zekerheid in de toekomst van de medewerkers is gedacht, na hun pensionering in deze sector!
Met een arbeidsethos,  intrinsieke motivatie en flexibele service verlenende gerichtheid en het vermogen 'kansen optimaal te benutten' wat bij een gemiddeld Nederlands bedrijf met een lampje te zoeken is.
Ik hoorde een voorbeeld hoe 'safety first', als je je in onbekende kringen moet begeven, op een uiterst originele effectieve manier word vormgegeven, optimaal gebruik makend van de veiligheidszones die de Nederlandse Rechtstaat voor al haar inwoners heeft ingericht.

Toptalenten..... (om samenwerkingsstructuren effectief en efficiënt in te richten ) dat kan niet anders!
Verstoptalenten.... ja, dat ook. 

Ik keek toen ze weg waren op Youtube naar wat beelden van de storm in Nederland en was even ontroerd door wat beelden van landende vliegtuigen op Schiphol.
Ga er maar aanstaan.
Een zeer windgevoelig vliegtuig van een paar miljoen onder je kont, met een paar honderd passagiers daarin, vliegend boven dicht bevolkt gebied met een hoeveelheid brandstof waarmee je niet 'effe' kunt uitwijken naar een gebied zonder rukwinden.
Als een vrachtwagen die niet meer op zijn wielen staat al de nodige 'troep en overlast' geeft.... vermenigvuldig dat gerust met een factor '-tig' als een landend vliegtuig dat niet min of meer recht en op zijn wielen doet.
Natuurlijk zijn er vluchten gecanceld voor die dag, op basis van de voorspellingen... maar eenmaal in de lucht, komt toch dat uiterst kwetsbare moment dat hij weer moet landen.

Een paar piloten besloten daar toch een paar meter boven de grond nog even een extra cirkeltje voor te gaan draaien.
Safety (voor de gemeenschap) ... first!
En.... er zijn omstandigheden dat de voorgeschreven  'routine' stug volhouden.... niet de meest wijze keuze is.

Gelukkig heeft mijn soep van de dag erg veel  ballen ;-)
  • 'Ballen hebben en dat aan andere laten zien'  is ook straattaal voor 'staan voor je principes, open en bloot durf hebben om ook (stevig, als het moet en ook bij flink tegenwind) te laten zien waar je voor staat', waar je kracht ligt.
  • meerdimensionele ronde vormen, die de chef maakt door het door elkaar gehakte materiaal  (met kruiding uit diverse landen daarin vermengd)  met twee handen flink in kringetjes rond te laten draaien, met wat extra 'druk', zodat het resultaat mooi, voedzaam (en lekker) wordt.
Dank je wel!

(-:

O ja....
Wat me opviel toen ik youtube filmpjes van de storm keek, is dat je die kracht van die stormwind door het raampje van de lens vaak helemaal niet als ' zo erg' 'zag', terwijl hij er natuurlijk ook was als er geen ploeterende fietser of rondslingerende dakbedekking, portakabin of zeecontainer in beeld was!

Zo geldt ook, niet iedere (sociale/energetisch dynamische) wind die er gewoon onder ieders ogen wel waait kan iedereen zien, niet ieder verschijnsel doet zich overal in dezelfde mate voor (er kunnen grote lokale verschillen zijn).
En via het schermpje van de media of het raampje van het kantoor......kan het 'de werkelijkheid' echt heel anders lijken dan het in de energetisch dynamische werkelijkheid wel is.

O ja.. II


  • Ik kreeg de praktische tip te horen dat als je wilt bladblazen, en snel, goed resultaat wilt bereiken, je dat altijd tegen de wind in moet blazen.
  • Landen piloten hun vliegtuigen niet ook altijd tegen de wind in, als het maar enigszins kan?
  • Effectieve energetisch dynamische gemeenschapsvernieuwers, de vakkundige opruimers van datgene wat niet meer werkt voor een werkbare orde.... waaien voor het beste resultaat met hun powertools: ook niet met de 'te doen gebruikelijke wind' mee.
(-: