How to live on 24 hours a day ( van Arnold Bennett).
Ik las het gisterenavond en vond het een fraaie vondst.
Het 'gros' van de boeken in het genre "Hoe vind je het geluk in je leven/"is, wat ik zou noemen....
nogal 'zoetgevooisd'.
'Sugar coated'
Het is vaak (iets wat voor) 'liefde' (door moet gaan), van de 'zachte heelmeesters', in woorden en vele pastelkleurigeplaatjes gevat. (Bless it)
Voor zoetigheid hebben 'we' ook heel veel geld en ruimte over. Kennelijk zelfs in ongelimiteerde toenemende mate.
Ik hoorde gisteren op de radio dat er een toename in Nederland was van 21% aan suikerbietenteelt, omdat er geen Europees quotum meer voor geldt.
Koop 5 kilo koekjes en chocolade en je bent een stuk duurder uit dan 5 kilo (zelfs organische) groenten uit het seizoen, lokaal geteeld. In geld gemeten en in gezondheid....
Het vers-rayon met nauwelijks bewerkte verse ingrediënten , neemt aanzienlijk minder plaats in beslag in een supermarkt dan alle fabrikaten.....
Ik houd best van iets 'heel zoets' op zijn tijd, waar je even totaal mind-less op kunt sabbelen.
Gisteren kocht ik zelf nog wat dropjes en snoepjes.
Maar als het om persoonlijke ontwikkeling in een gezond duurzame relationele context gaat, zie ik toch nadrukkelijk veel heil in een schakering aan 'hartige' recepten, als basis Food for Thought voor de dagelijkse dag.
(En wie denkt dat hartige recepten met organische ingrediënten niet zoet kunnen zijn in hun smaaksensatie, of dat ' zoet' de enige sensatie is die 'lekker' is......ach.. ....diegene heeft nog wel het een en ander leren over de vele mogelijkheden in de keuken van het leven.)
Ik vond dit boek van Arnold Bennet een verademing in het genre!
De hele 'rataplan' aan indrukken van de dag, condenseerde zich gedurende de nacht op het thema 'troost'.
(Wat.. realiseer ik me nu.... letterlijk groot door mijn beeld 'reed' een paar dagen geleden. TROOST, stond er, als enige tekst, op de zijkant van een vrachtwagen die ( hier in Frankrijk) langs reed. Uiteraard vroeg ik me toen af of dat me iets te zeggen had.)
Nou.. het concept/ de vibe, was nogal spraakzaam afgelopen nacht :-)
Het inzicht wat ervan doorkwam ging over het verschil in kwaliteit (en dus uitwerking) in wat er doorgaans onder 'troost' wordt verstaan en onder 'steun'.
Voor de liefhebbers.... 'proef' zelf beide (abstracte) concepten eens op je innerlijke tong en laat ze ook eens tot je spreken. Los van elkaar, dus. Zonder ze ' op een hoop te gooien', of door elkaar te mengen/halen!
Wat is 'zoeter', wat is 'hartiger'?
Welke innerlijke effecten treden er op bij ' troost' en welke bij 'steun' ?
(Niet met je hoofd bedenken!!! Voelen! Real time met open belangstelling, zelf ervaren
Observeer hoe 'het' anders voelt.
Enne.. net als met een vergelijking tussen diverse ontbijtproducten.... hoelang heb je een prettig vol gevoel bij 'troost' en hoelang bij 'steun'?
Enfin...
Vanochtend kreeg ik de innerlijke handreiking om een van mijn koffers uit de berging op te halen en te vullen met de basisset aan kleding die ik in ieder geval graag mee wil nemen.
(Game of life wijsheid volgend... zo'n simpele handreiking die blijk geeft van 'active faith' volg ik graag op)
Daar vloeide nog wat meer 'selectie' van (de inhoud van) andere bagage uit voort.
De koffer was namelijk niet leeg.
Ik vond in een map , die in een tas in het hoofdcompartiment van die koffer zat, een stuk papier.
Dat was een verslag, gemaakt door een gediplomeerd essence practisioner, van een intune-ervaring op een essence die ik had gemaakt.
Dat stuk betekende toen een enorme steun in de rug voor me, in uitermate woelige tijden en raakte me nu nog/weer diep.
(Ultakorte samenvatting van het verslag. De essence 'sprak' vibrationeel ook met de man over het thema dat (grote, culturele) weerstand cultiveren tegen de bijzondere giften die het leven je aanreikt, omdat ze niet genoeg 'sugar coated' naar je zin zijn... wellicht niet in het belang van je eigen groei en heil is.)
Welke essence het precies was, dat kon ik uit zijn verslag niet opmaken.
Het verslag was wel gedateerd ( 5-3-2015)
Maar.. uit een andere compartiment uit dezelfde koffer, kwam 1 dagboek.
Dat was uit 2015 van de periode maart/april. How conveniant.
Daar kon ik dus simpel de achtergrond-passages bij deze gebeurtenis er eenvoudig op naslaan.
Enfin....
Al bladerend in de left-overs die er zoal uit stukken bagage tevoorschijn waren gekomen, vond ik nog een paar pareltjes.
 |
| illustratie binnendienst en buitendienst |
 |
| Life is a mirror (works best if you look in the shiny side) |
Bij 'Life is a mirror' zat een 'checklist'.....
Moraal van die exercitie.
Als degene tegen wie je aankijkt niet de 'vibes' en 'goodies' afgeeft die je graag ziet, check dan voordat je op diegene begint te mopperen even (spiegel van je ziel) of je zeker weet dat je het fenomeen wel van de juiste kant bekijkt?
Ofwel..... draai de boel toch voor de zekerheid voor je actie onderneemt ook even om, of jij zelf, richting diegene wel uitzendt wat je een mooie reflectie van het leven vindt.
Wat ( in ieder geval in mijn model van de wereld) niet wil zeggen dat er helemaal niks van wat er gebeurt ook maar een sikkepitje met keuzes van die ander van doen heeft!
Wat wel wil zeggen ( in dit model van de wereld) dat je je eigen kant erin maar beter wel ook even zeer levendig voor de geest kunt halen, ter lering ende vermaak.
---
O ja...
Gisteren had ik ook nog even naar Mies Bouwman gekeken.
Zij was 26 februari overleden en dit was een in memoriam compilatie van gesprekken die ze voerde met Ivo Niehe over haar leven en werk.
Het programma schets een boeiende 'social history' van Nederland over de eerste 40/50 jaren dat er televisie in de maatschappij van invloed werd.
Toen Mies als omroepster begon in 1951 waren er 500 kijkers.. in totaal, in het hele land.
Maar ze was geen 'zoet' katholiek meisje. Ze dronk zonder scrupules koffie met een getrouwde cameraman, waar iedereen ze kon zien! Ontolereerbaar, dat moest subiet stoppen!
En ja, ze ging later zelfs met hem samenwonen terwijl hij nog getrouwd was. Foei!
Haar directe familie heeft jarenlang geen contact met haar gewild, omdat het allemaal 'een schande' was.
Zelfs toen ze met elkaar getrouwd waren, was het nog niet goed genoeg, want hij was getrouwd geweest.
In 1962, bij de actie open het dorp, was ze een tijdje populairder dan de koningin.
Totdat ze iets deed wat die 'lieve vrolijke altijd optimistische opgewekte Mies' in de publiek opinie ook niet mocht.... een liefde voor maatschappij-kritische satire uitleven.
Foei, foei, dubbelfoei en af...... Mies werd uitgekotst en moest onder die druk zelfs stoppen met 'zo is het toevallig ook nog eens een keer'.
Er was niks 'mis' met het programma, maar Mies, juist Mies... werd niet geacht 'zoiets' te doen.
In het programma komt dan ook nog van twee, haar zeer toegenegen heren een paar uitspraken wat een 'lekker wijffie' of iets van die strekking deze zeer professionele televisievrouw was.
Een zeer gerespecteerd politicus van een progressieve partij en een zeer gerespecteerd acteur/komiek.
Teneur van die ' videoboodschap'.... dat dat leuk en hartverwarmend moet zijn om te horen....!?
En tja.. het is verstandig om niet met sentimenten van het nu veroordelend terug te kijken op gedrag wat 'toen' (kennelijk/vermoedelijk) heel gewoon was.
Ik observeer wel dat ik zo'n zinnetje nu helemaal niet 'lekker' vindt.
Krachtig en bijzonder helder vond ik Mies' eigen adviezen aan televisiemakers en televisiekijkers, als het wat haar betreft om kwaliteit en duurzaamheid rond het gebruik van het medium ging.
Zij was een van de pioniers in het vak, haar man ook.
Zij heeft er decennia lang met hart en ziel in gewerkt, (in een tijd.. niet vergeten..... dat Nederlandse getrouwde vrouwen in principe geacht werden thuis te gaan zitten!).
Haar observaties, van binnenuit in het maakproces over de jaren opgedaan en openlijk, eerlijk gedeeld met iedereen.... zonder daarbij perse 'goedlachs' en 'poeslief' te kunnen of willen zijn.... benadrukkend dat ze 'mens' is en dus ook wel eens 'niet-lief-en zoet'...lijken me heel scherpzinnig informatief en ook behoorlijk actueel.
Als een fontein spatte van mijn tabletscherm uit deze 'tribute':
- De passie voor het openstaan voor wat het leven aan kansen aandraagt,
- de plaats die zij ' de televisie' nadrukkelijk geeft in haar totale leven en
- de liefde en waardering voor 'de Nederlander' en een vertrouwen dat ' de Nederlander' tot erg veel moois in staat is..
----
Geen opmerkingen:
Een reactie posten