donderdag 4 januari 2018

bewuste echolocatie?

Een paar dagen geleden keek ik naar Freek Vonk's college over superzintuigen.

Een 'echo' daaruit is een paar keer teruggekomen bij me, zonder dat ik er iets mee deed op dit blog.
Vanmorgen was hij er weer heel even en weerkaatste op een grappige gedachte:
" Zou een vleermuis bewust weten dat hij een echolocatiesysteem gebruikt om te navigeren en voedsel te vinden?"

Nu, op een rustig mijmermoment komt die echo weer tevoorschijn en ik besluit er wat mee te doen.

Het echolocatiesysteem van de vleermuis intrigeert me, want het doet me sterk denken aan het resonantie-informatiesysteem waar we als mensen over beschikken.. onze 'antenne', ons 'zesde' zintuig wat resonanties oppikt... trillingen in onze relationele omgeving detecteert en interpreteert.

In dat college zit een interessant fragment over de vleermuis in relatie tot de tijgermot.
De tijgermot kan niet alleen vernemen dat een echolocatiesysteem in de buurt actief is, hij kan iets heel slims.
Wanneer hij ' gelockt' is (uitgekozen door vleermuis.. dan gaat de echopulse vlugger om accurater te zijn), dan gaat de tijgermot zelf echosignalen uitzenden....waardoor.... de vleermuis in de war raakt en mis grijpt.

Reuze handig.. vanuit de opties van de tijgermot.
Erg vervelend, vanuit de opties van een behoeftige vleesmuis.


Toen ik dat zag fragment zag in dat college schoof er een onmiddellijk een beeld over mijn netvlies van een mens die

  •  relationeel misgrijpt en
  •  in botsing komt met zijn omgeving en
  •  informatie volstrekt  mis-begrijpt, omdat......... 
.....zijn empathische vermogens zijn verstoord door een pulse-uitzendende evolutionaire menselijke aanpassing aan de gevaren van deze wereld: de elektronische gadgets.

Reuze handig... die gadgets.. vanuit de opties van de moderne mens.
Erg vervelend.... die vele verstoringen van het EM- veld... vanuit de optiek van de  mens die hecht aan zijn empathische vermogens gebruiken.

Ik ga er nu even van uit dat 'de empathische mens' in dit voorbeeld niet het roofdier is wat 'moderne mensen' met huid en haar wil verslinden.
Dat is wellicht een uiterst gevaarlijke en volstrekt niet  wetenschappelijk verantwoorde aanname.
Maar ach, het is mijn blog.. het regent buiten... laat ik eens iets lekker 'onverantwoords' doen nu ik toch hier in mijn vampierengrot wat rondhang.


In dat geval.....zou het wel aardig verklaren waarom moderne mensen nogal eens 'emotioneel de weg kwijt zijn' en het gevoel hebben 'nogal vaak  naast het geluk te grijpen', ondanks hun gadgets.
Toch?

En dat brengt me dan ook weer 'terug', bij de vraag aan het begin.
Zouden vleermuizen bewust weten dat ze een echolocatie systeem hebben en constant gebruiken voor allerlei doeleinden?
Zouden die vissen die in scholen zwemmen, bewust weten dat ze zo'n zij-orgaan hebben, wat vanzelf botsingen voorkomt en automatisch nuttige wendingen in gang zet?

Want tja... als het gebruik van een dergelijk superzintuig net zo vanzelfsprekend is als bijvoorbeeld ademhalen  (grotendeel onbewust dus, ook al kun je het wel bewust beïnvloeden als je er met je aandacht naartoe gaat), dan zou dat ..... ach.. laat ik maar zeggen......een hoop verklaren.

Moderne mensen vinden dat 'gezeur' over EM-straling nogal vervelend, vergezocht, niet wetenschappelijk onderbouwd en (dus) niet iets om rekening mee te houden. Zeker geen 'reden' van de tekorten die ervaren worden  (aan energie, levenslust en innerlijke vrede en rust bijvoorbeeld.)

Nee, als je het aan de tijgermot vraagt, is er ook niks mis met het huidige echolocatiesysteem van de vleermuis.
Vooral niks aan doen!
Vooral geen andere zintuigen gaan inschakelen!

Maar ja, ik vraag het niet aan de tijgermot.
Ik spiegel beelden en koppel ze terug naar mijn eigen 'soort' de homo sapiens.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten