Het experiment met het herkennen van kleur/woord in relatie tot relationeel gedrag (waar ik gisteren over schreef op dit blog) fascineert me vandaag ook.
Vandaag komt daar ook een aspect 'ritme' bij, waar ik vanmorgen een oblique technique over opschreef.
Met een vriendin kwam het onderwerp 'het eigen ritme' in het gesprek voorbij en toen ik een tijdschrift opensloeg viel mijn oog meteen op een opmerking over ritme (ochtendmens/avondmens zijn en hoe belangrijk het is voor je functioneren als mens om daarop mee te kunnen bewegingen, je 'prestaties' te leveren op een tijd waarop je energiek bent.)
De hele 'mix' van indrukken van de afgelopen 24 uur, lijkt zich uit te kristalliseren in de cryptische vraag:
"Welke kleur kies jij voor jouw sociaal-emotioneel-mentale energetische inkt?"
Wie een boodschap formuleert, kiest echt niet alleen zijn woorden, maar ook de 'kleuring' waar hij die woorden in formuleert ( geschreven, gesproken en zelfs gedacht)!
Is dat dan de eerste 'pen' die je voor handen komt?
Is die pen zo ' voor het grijpen' omdat je hem eigenlijk meestal gebruikt? (gedachteloos zelfs wellicht?)
Heb je een lievelingspen-met-een-kleur, die zo 'lekker in je hand ligt'?
(Heel wat mensen hebben het merk ' onvrede en ongenoegen', onder handbereik, omdat de inkt zo lekker zwart is en je er zo lekker scherp mee kunt formuleren.)
Maar net als bij de test..... lezen sommige mensen niet alleen maar de woorden, maar ervaren in welke kleur het bericht staat, welke 'trilling'.. supersnel.
Een 'witheet' 'waar ben jij nu?', komt duidelijk anders over dan een gifgroene of zonnebloem gele!
Zelfs, als hij via een elektronische weg objectief gezien als 'zwarte letters op een witte achtergrond wordt geprojecteerd' is er nog een energetische snelweg, waar we op aangesloten staan.
Het zijn de vibes van onze resonantiesystemen, de 'kraantjes' waar we op betrekkingsniveau uit tappen.
Is dat gemeend prettig warm en betrokken, of koel en onpersoonlijk onverschillig?
'Dank je'
Is dat laaiend heet.. of zelfs ultra-ijskoud......ver voorbij de pijngrens?
' Nee, dank je'
Steek je eerst je eigen elleboog in je eigen water, voordat je het mengsel (je energetische boodschap') over een ander uitgiet, om zelf te checken hoe het aanvoelt om hier de ontvanger van te zijn?
Als je een boodschap hebt geformuleerd voor ' de een' bij wie je een bepaalde emotie tot uitdrukking bracht of voelde....... houd je dan even halt als je nog meer te 'corresponderen' hebt, met anderen, om de bijpassende 'vibe' bewust te selecteren waarmee je naar de volgende gaat?
Of vind je dat 'maar onzin' en ' je tijd verknoeien'? Ben je van mening dat zolang de woorden maar 'kloppen' er niets aan de hand is....???
Daar komt 'ritme' weer om de hoek kijken en het grote nut van het vermogen om jezelf energetisch te kunnen stoppen, zodat je de 'kleur, het patroon en het ritme' van je trilling aanpast aan de betrekking waar het te formuleren bericht ook werkelijk betrekking op heeft.
Als je je tijd niet wilt verknoeien aan dat soort relationele bespiegelingen, kan ik je aanraden om behoorlijk standaard voor een trilling te kiezen van een ander merk dan 'onvrede en ongenoegen'...
Niet zwart (te negatief) , niet rood ( verveeld al snel) , maar in een vredig, diepblauw met een warme (w)ondertint, licht neigend naar 'paars', bijvoorbeeld.
Dat scheelt je een hoop relationeel puinruimen.
Puinruimen wat, gelukkig, een hoop welwillende mensen trouwens actief mee helpen voorkomen....omdat maar weinig vredelievende mensen zin hebben in grote dikke vette relationele botsingen.
Wat me doet denken aan iemand uit mijn verleden die altijd zeer trots erop was dat ze al decennia lang schadevrij reed.
Iedereen die wel eens bij haar in de auto had gezeten, wist dat dat feit meer lag aan de vele oplettende bestuurders om haar heen, die botsingen nog op tijd wisten te vermijden. Want een kwartier in het stadsverkeer bij haar in de auto zitten, leverde gemiddeld 3 bijna -dood-ervaringen op.
Dus tja.. zij zag inderdaad vrij veel mensen om zich heen vreemde manoeuvres maken met hun voertuigen en toeteren.....en zij vond dat maar abominabele weggebruikers.
Een spookrijder ziet ook opvallend veel meer 'wegpiraten' onderweg die nog net op tijd in hun eigen baan gaan en lichtsignalen geven......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten