zondag 25 februari 2018

antwoord

Dit stukje is 'mijn' antwoord, 'mijn' basis van een ecologisch duurzame ontwikkelrichting om de 'metaalhonger' situatie op de wereld mee op te lossen.

Eerst een paar woorden over de gehanteerde methodiek die er toe heeft geleid dat ik hiermee op de proppen ben te komen.

methodiek
De reguliere wetenschap ontdekte al een flinke tijd terug dit organische informatie-ophaal systeem.
Het was al gerespecteerde conventionele examenstof bij mij ( in de jaren 80) op het VWO.
Kortom, onder Universitaire (Bio-) wetenschappers mag het terdege bekend verondersteld mag worden.

Het gaat over eiwitsynthese, het is de natuurlijke manier waarop een metabolisme ( levend organisme) aan nieuwe eiwitten komt. Die stelt het namelijk zelf samen uit allerlei losse bouwstenen, aan de hand van een bouwtekening die uit het DNA wordt opgehaald.

Hier is een (opfris-) filmpje van dat proces.

Via dit ene basisprincipe, kunnen allerlei eiwitten gemaakt worden... :

  • sommige worden een leven lang dagelijks in grote hoeveelheden gemaakt, 
  • sommige' vanaf een bepaald punt in de ontwikkeling' waar het organisme eerst moet zien te geraken
    (v.b. geboorte, puberteit, moederschap.....)
  • andere alleen onder bijzondere omstandigheden.
    (denk... ziekte-overwinnen, vergiftigingen oplossen.....)

Iedere cel kan 'eiwiprofielen lezen en schrijven', iedere cel doet dit ook.

Nogal wat bouwstoffen komen uit de live-stream van het spijsverteringssysteem beschikbaar voor de cellen.
Cellen zetten hun ( zeer specifiek gevormde  receptoren op de celwand open.... en zodra het gevraagde halffabrikaat/element langskomt.. past dat als een sleutel in een slot en wordt het materiaal in de cel betrokken en daar in het proces opgenomen.
Vaak dus, als onderdeel van een langere eiwitketen, met een heel specifiek doel.

Tot zover bekend terrein in de bio-wetenschap.

Dan maak ik een stapje naar iets wat niet in mijn VWO boeken voorkwam, voor zover ik me kan herinneren.

Ik beweer, uit ervaring, dat een hoogst vergelijkbaar principe werkt in het metabolisme van het levende organisme' 'Leven op Aarde'.
In, meta-fysische, holistische zin,  belichaam ik 1 menselijke-cel ( net als jij, net als ieder ander mens).
En, wij functioneren binnen een 'soep' van energie-in beweging, die allerlei voedingswaren in zich meevoert, wat wij dan ' informatie' noemen.

Mijn ervaring, die nu (nog) als erg onconventioneel wordt aangemerkt, is namelijk, dat als ik een vraag stel en 'naar binnen keer'... ik de grote bibliotheek van het genoom van het leven kan raadplegen en daar een antwoord uit synthetiseer.
In dat proces is er ook een sequence van ultra-korte stukjes die los van elkaar  'vanalles of niets' kunnen betekenen.
Toch, als de hele bouw-sequence is doorlopen, rolt er een uniek organisch gegroeid en samengesteld totaalbegrip uit, volstrekt natuurlijk toepasbaar op het metabolisme.. in de context van .... de werkelijk gestelde vraag en ontwikkeltaak van het metabolisme.

Mijn indruk is nu dat ik een 'cel' ben die geactiveerd is om natuurlijke afweer te helpen opbouwen 'tegen' uit de hand gelopen omstandigheden waar het metabolisme ( mogelijk door eigen leefstijlkeuzes) in verzeild is geraakt. Ik speel, naar het zich laat aanzien, met mijn talentenopbouw vooral een rol in het immuunsysteem van het metabolisme.
En kom met 'nieuwe' proteïnen ( oplossingsbouwstenen op de proppen), die meestal als karakteristiek hebben dat ze vrij veel non-fysieke componenten bevatten.

(Met wie dat interessant vindt, zet ik er graag een boompje over op hoe dat in mijn beleving allemaal werkt. Voor nu volstaat te zeggen dat ik deze 'informatiesynthese-methodiek' heb gebruikt.)

Ik weet dat die (nog) niet tot het conventionele instrumentarium van de reguliere wetenschap behoren.
Ook al vermelde een wetenschapper als Einstein expliciet dit toe te passen om zo revolutionair nieuwe denkrichtingen voor de ontwikkelingen in de globale begripsvorming te vormen!
Toch zijn alle elementen die ik ga benoemen, afkomstig uit observaties door wetenschappers.

De vraag
Wat was nou de oorspronkelijke vraag, waarmee ik aan het synthetiseren ben gegaan?

"Welke duurzame organische alternatieven zijn er om onze metaalhonger op te lossen?"

Blogstukje 1 en 2

Wat trouwens van een groter vraagstuk van het menselijk deel van het metabolisme deel uitmaakt.
De 'fysieke' metaalhonger is een symptoom een syndroom waarvan de basis heel ergens anders ligt (een vervorming in het hier-en-nu bewustzijn, waarover later meer.)

De synthese ( het antwoord)
Tja.. het meest accurate nuttige antwoord, is dat het vermogen om informatie zelf adequaat te kunnen synthetiseren hersteld dient te worden, in zoveel mogelijk 'cellen'.
Hoe meer cellen de live-stream van het leven zelf (weer) op voldoende niveau begrijpend kunnen 'lezen en schrijven', hoe minder 'schaarste' er aan wat dan ook beleefd wordt. Want de cellen kunnen dan hun eigen oplossingen synthetiseren uit de bouwstoffen die simpelweg overal reeds voorhanden zijn.

Kortom, niemand ( en zeker het metabolisme van het leven zelf) is er echt en werkelijk mee geholpen, als ik pasklare oplossingen ga verkondigen.

Maar, als 'Messenger RNA', (leerproceskundige) van de samenleving, kan ik op basis van deze synthese wel een kijkrichting aangeven, een 'leesplankje'.
Daarmee slaat de voor bovenstaande vraag gemotiveerde wetenschapper twee vliegen in een klap.

  • Niet alleen vindt hij zo de exact passend gesynthetiseerde oplossingen voor de concrete vraagstukken zoals ze nu bekend zijn en op de mentale tafels liggen om mee te puzzelen.
    (korte termijn 'tastbaar' resultaat)
  • Ook raakt het vermogen versterkt om beter en begrijpend in de live-stream van het bewustzijn te 'lezen en schrijven' ... waardoor zelf ook oplossingen kunnen worden gevonden, als de issues weer in de complexe zich herstellende constellatie van het metabolisme van vorm en aard veranderen ( wat ze (dus) gegarandeerd gaan doen)
    (Zodat ook bijtijds weer geluisterd wordt naar het 'genoeg van dit nu' signaal en daar adequaat op wordt gereageerd).


O ja.. en dat iemand op universitair niveau teksten in woorden kan lezen en begrijpen en een ' graad' hebt, zegt vrij weinig over de mate waarin je 'het genoom van het leven zelf' kunt uitlezen, want dat staat in een heel andere taal ( resonantie-taal, noem ik dat maar.. trillingen, osscillatiepatronen, vibraties in delen van het spectrum die je met andere zintuigen aftast dan met ogen en oren)

Het lees plankje.

Het centrale thema binnen dit leesplankje is Abundance-awareness versus lack-perception.
het draait om het (bewust) verkennen van de vraag:
" Hoe kan het toch dat (moderne) mensen (groot!)  'tekort' ervaren, waar het tekort dat ervaren wordt, van buitenaf gezien, helemaal niet werkelijk (meer) aan de hand is.

De hoofdcomponenten zijn twee, bij herhaling door wetenschappers gedane observaties.

  1. Gedrag bij (geadopteerde) mensen die een periode van grote tekorten hebben gekend
    (op werkelijke natuurlijke basisbehoeften als mens;  materieel en sociaal)
  2. Het omkeer-effect wat kan optreden bij het gebruik van benzodiazepinen ( angstremmers) 


Bij sub 1 vermelden mensen als  Professor Nicole Vliegen (boek: van kwetsuur tot litteken) uit de praktijk in de omgang met (veel) adoptiekinderen en hun ouders het volgende patroon op.

"Sommige kinderen dragen dat gevoel van tekort fundamenteel in hun lijf en systeem mee en dat kan zeer lang hun gedrag bepalen."
Met een waslijst aan concrete voorbeelden:

  • Kind zegt:" Ik krijg thuis geen kleren."
    Toehoorder merkt op:"Wat je nu toevallig vandaag aanhebt is heel mooi."
    Kind:" O ja, dat heb ik nog wel gekregen."
  • Jongen:" Ik stop met school, er is niets goed aan."
    Toehoorder informeert wat hij zoal meemaakt op school.
    Krijgt dan uit zijn eigen mond te horen dat er fijne vakken zijn en aardige medescholieren.
    Als de toehoorder dan zegt:" Goh, dat klinkt inderdaad als een hele slechte school', dringt het tot de jongen door:" Ach, daar ga ik weer' ( bekend met het projecteren van oude ervaren  tekorten op een heel ander hier-en-nu)
  • Een van de kinderen kon jaren niet gaan slapen als er geen eten op zijn nachtkastje lag.
    "Als ik wakker wordt moet er eten op het nachtkastje liggen, anders raak ik in paniek."
    Hij kon ook nergens heen zonder dat er een appel in zijn zak zat.*
(Om de boel toch nog in werkbare banen te leiden zijn (naast gerichte begeleiding) vaak medicijnen, zoals angstremmers nodig....als vindt de professor wel dat in het algemeen te snel medicijnen worden voorgeschreven.)


Bij sub 2, kan ik als startpunt doosoorzakenvaststellers-weten aanbevelen.

Zo is er bijvoorbeeld toxicoloog Jan Tytgat. Hij wijst in een kijkrichting waarom de (schatrijke!) Las Vegas-schutter Stephen Paddock overging tot een mass shooting.
Uit de bijsluiter van Diazepam:
" Zoals voor alle benzodiazepines het geval is, kunnen zeer zelden effecten voorkomen die het tegengestelde zijn van de verwachte effecten, zoals verergering van de slapeloosheid en de agressiviteit".

Jan Tytgat kijkt ook in die richting op basis van zij eigen ervaring als schouwarts, na zelfdodingen:
" Ik moet u zeggen, het aantal keren dat wij de laatste jaren bij dat soort gevallen te maken krijgen met benzodiazepinen, dat is enorm."

En er zijn observaties uit het werk van de bekende Nederlandse patholoog Frank van de Goot.
Dat illustreert het weten van ( levend systeeemkundige!)  pathologen dat een fataal ongeluk zelden alleen komt...
Het is nogal eens een samenloop van accumulerende factoren, die tezamen gebracht, effecten teweeg brengen die bij geen van de ('vrij onschuldig' vermeende) factoren an sich te 'verwachten' viel.


*
het verhaal van de appel ligt wat mij betreft wel heel erg opvallend dicht aan tegen een ander item die mensen onmisbaar hebben verklaard ' voor het geval dat' en altijd op hun nachtkastje hebben liggen of op zak... en anders ' in paniek raken'....

Voor wie het thema 'angst-met -allerlei-middelen-onderdrukken' ook opvalt en denkt dat dat stom ' toeval' is.... zou zich wat verder in de sociale wetenschappen kunnen verdiepen in het verkennen van wat  'gezonde angst' is en welke vrij natuurlijke consequenties voortvloeien uit 'onderdrukte angst'.

Voeg ik nog even, ter lering ende vermaak,  uit mijn eigen praktijk de uitgesproken top 3 toe van meest genoemde non-materiële tekorten in de moderne maatschappij:

  • een chronisch tekort aan vrijheid 
    "Ik wil best wel.....vul zelfverklaard nobel en nuttig X, Y of Z maar in. Maar......en dan volgen impliciete en expliciete aanwijzingen voor  (ooit reëel ervaren!) angst voor gebrek aan voldoende voorzien worden in de werkelijke basisbehoefte(n)......vul maar in ....."
  • een chronisch tekort aan hier-en-nu
    "Ik wil best wel .. vul zelfverklaard nobel en nuttig X, Y of Z maar in, maar ....niet hier-en -niet-nu.
    (uitgesproken in diverse varianten van het geloof ik heb niet genoeg ' hier en nu')
  • gebrek aan tijd
    "Ik kan niet.... vul zelfverklaard nobel en nuttig X, Y of Z maar ik heb daarvoor geen tijd"
    (hier-en-nu en tijd zijn sterk aan elkaar verwant, maar toch in aard en oorsprong verschillend genoeg om ze apart te benoemen)
En al wordt het vaak als de kernkwestie geponeerd, wordt nogal vaak vermoed dat het het aangewezen startpunt van verbeteringen is..... pas na die 3, komt op de vierde plaats van 'lack':
  • Gebrek aan materieel
    "Ik kan niet..... vul zelfverklaard nobel en nuttig ding X, Y of Z verkrijgen  maar in.... want het ontbreekt me daarvoor aan.... ( spullen, of het geld om de (vemeend noodzakelijke) spullen mee te kopen) )
Boven deze uitgesproken toppers, zweeft trouwens in de buitencategorie ' buiten mededinging'  de onuitgesproken maar zeer wezenlijk op de gang van zaken van invloed zijnde ('zwerende'/etterende) 'niet-genoeg-notie':

  • "Ik ben niet goed genoeg zoals ik werkelijk ben.
    Ik word geacht ( om mee te komen/mogen/acceptabel te zijn) iets anders te zijn dan ik van nature ben. Voor wie en wat ik in wezen ben, is hier geen plaats. Waar ik van nature goed in ben, dat moet ik in hoge mate onderdrukken om erbij te horen, acceptabel te zijn, mee te mogen doen
    Dat maakt ' het gezonde en langs natuurlijke weg groeiende bewuste 'zelf' in hoge mate onderdrukken, mentale volkssport nummer 1
    Een sport die je veel bedrijft, daar word je haast vanzelf ook heel erg goed in.... wereld kampioen, misschien wel  en dus staan de kranten vol met berichten hierover.

    ( Is het ons al eens opgevallen dat er wel heel erg weinig competitie is op de wereld, in deze specifieke tak van sport? Dat het alleen 'mensen' zijn die dit kennelijk aangenaam tijdverdrijf vinden? Zoals voor Nederlanders de Olympische Spelen alleen/voornamelijk over scoren met hardrijden op de schaats lijken te gaan, terwijl andere deelnemende groepen aan de spelen daar totaal niet warm of koud van worden...omdat..... ze aan andere takken van sport doen...?) 


Ter afsluiting
Uiteraard licht ik desgevraagd het een en ander graag ( persoonlijk en op maat) in rustige conversatiemodus verder toe.
Ik ben ook beschikbaar om hands-on begeleiding te bieden bij het 'begrijpend leren lezen van die resonantietaal-uitingen' zodat zelf nieuwe organische oplossingenrichtingen uit de actuele life-stream gesynthetiseerd kunnen worden' .


Ik hoop dat de lezer herkent dat het hier gaat om een proces(leer-)suggestie met een kijkrichting waar de meest aangewezen bouwstenen liggen volgens het DNA van het metabolisme ' leven op aarde' om de reis in de gezonde organisch groeiende begripsvorming  die kant op te maken....
Van zelf-destructief/niet-gezond naar gezond en dan door.... van gezond-bestaan (to exist) , naar gezond-leven ( to thrive)....
Voor het hele metabolisme ( en niet slechts een paar klompen het 'genoeg-nu'-signaal volkomen niet meer herkennende voortwoekerende 'cellen')
Want dat zoiets aan de hand is.....hoeft denk ik, hoop ik...... geen betoog

( Observeer gewoon hoe een klein percentage van de mensheid buiten proportie energie en resources opslurpt van het aarde-metabolisme om zelf groter en sterker te worden en ongebreideld te groeien, ten koste van andere processen in het aardsleven-metabolisme....)

En nee.... die stenen zijn geen mangaanknollen en ze liggen ook echt niet  zo heel diep verscholen dat we er niet gewoon met onze aandacht en verstand al prima bij kunnen.
(-:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten