In de loop van de afgelopen drie jaar dat ik hier nu ben, heb ik een aantal vibrational essences gemaakt.
Voor de context van dit blogstukje gaat ik niet in detail uitleggen wat dat is.
Hier volstaat het om te weten dat het in materiële zin om vloeistoffen in een glazen fles gaat.
Er waren hier mooie ranke flessen beschikbaar, dus daar zaten de essences voor het grootste deel.
Maar ja.. met het voornemen om op pad te gaan, zou het allemaal wel wat handzamer mogen.
In de loop van de tijd had ik op mijn wandelroutes de stille getuigen van alcoholgebruik opgeraapt, glazen flesjes op ' heup'-formaat. Een aantal van mijn essences zaten ook al in dergelijke handzame flesjes.
Gisteren vroeg ik me eerst af op ik een stevige kist ofzo ergens had, waar zulke heupflesjes dan allemaal in zouden kunnen.
Ik probeerde een paar kandidaten, maar die waren niet hoog genoeg.
Toen opeens herinnerde ik me een oude wijnkist die hier deel uitmaakte van mijn sta-bureau-constructie.
(Soms sta ik liever te schrijven dan dat ik zit).
Ik pakte hem erbij en.. voila... als gegoten passen de flesjes er rechtop in.
Daarna ging ik aan de slag.
Ik had een stuk of zeven lege heupflesje bij elkaar in een kastje staan, en begon de inhoud van de grote flessen in de kleintjes over te gieten.
Maar ja, aan het eind van mijn voorraad kleine flesjes, hield ik nog een aantal grote over.
Niks aan de hand..... dit is geen paniekwaardig 'tekort'....ik vind wel een geschikte oplossing.
(Wie weet, wel weer onder de bomen in het park...)
Toen ik iets later in een duister hoekje keek onder een het-zicht-op-de-hoek-blokkerend-groot-voorwerp.. vond ik daar nog drie heupflesjes klaarstaan.
Mooi.
Toch bleek, toen ik die drie gevuld had, dat ik nog 2 heupflesje tekort kwam om de klus af te kunnen maken.
Alweer besloot ik dat er ' geen nood' was.
' s avonds schreef ik nog even iets op de computer.
Om een of andere reden zat ik niet helemaal lekker op mijn zitbal ( met een kleed erover).
Ik herschikte bal en kleed en... wat zie ik.... waarvan ik echt niet meer wist dat ik het er ooit neer had gezet.... TWEE lege heupflesjes.
Thank you Universe.
Hoewel ik niet wist of ik ' genoeg' had, bleek al (werkenderwijs) dat wat ik nodig had al in mijn eigen huis precies passend voorhanden was.
In verschillende 'stints' werd het samengesteld.. het kwam uit verschillende hoeken tevoorschijn.. maar alles bij elkaargelegd, is het wel een mooie 'portable' compositie van virbational essences.
De 'sequence' was.. nu compleet.
Ik observeer dat het materiaal in kwestie tot me is gekomen omdat het door mensen, die met grote regelmaat hun gezonde natuurlijke bewustzijn behoorlijk ver vernauwen (en daarmee zelf veel stress aan hun eigen metabolisme toebrengen..) is.... verworpen... In het publieke domein waar iedereen het kan zien , oprapen en hergebruiken.
Ik vind dat een saillant detail in de context van 'hoe moderne mensen met de hen ter beschikking gestelde porties bewustzijn plegen om te gaan' en welke bronnen ik gebruik.
Enne... dat (samenraap-proces) in het licht van het stukje waartoe ik me vanmorgen geïnspireerd voelde om te schrijven..... is een prachtige illustratie van hoe het 'synthetiseerproces' gaat!
Dat ik weet dat vibrational essences om informatie gaat die is 'geschreven' in de resonantietaal.. is daarbij een fraai...... (toeval?)
-----
En, nu we toch zo lekker bezig zijn.....
Gisteren kreeg ik nog dit opgestuurd:
https://www.frenchtoday.com/french-poetry-reading/poem-le-corbeau-et-le-renard-la-fontaine
' een verdieper' was de toelichting
bij de raaf en vos ( waar al de nodige opmerkelijkheden bij langs kwamen)
Daarin staat te lezen ( onder het Frans staat het Engels) dat een vos een soort hond is.( a kind of small dog that lives in the countryside).
Dat had ik gisterenavond gelezen.
Vanmorgen open ik een vers tab-blad in mijn browser en zie de google doodle van vandaag.
Het is een (bijna helemaal) zwarte vogel op kale takken.
Het is ook een filmpje en ik klik erop.
Ik schiet enorm in de lach.
Tussen de 'dieren in het bos' staat een vosachtige hond!
Het filmpje zegt.. er is iets afgelopen en dat wordt gevierd. ( Het is vandaag de slotdag van de Winter Spelen.. waarop een 'sequence' van verschillende en toch duidelijk wel met elkaar samenhangende gebeurtenissen, waar ' de hele wereld' met belangstelling aan deelneemt en naar kijkt, wordt afgesloten)
Het eindplaatje is... er zitten weer bloemen aan de takken.
Een nieuw begin.
Ach, met wat dit allemaal bij me oproept aan associaties zou ik met zo ongelooflijk veel plezier mee aan het werk kunnen gaan....!
Toch geef ik de microfoon voor dit hier-en-nu maar even aan Michael Buble, die ik net op de radio uit volle borst over de Dageraad hoorde zingen, die vibe prachtig vol laat resoneren met een heel symfonie orkest erbij wat vol gas geeft:
It's a new Dawn, it's a new Day, it;'s a new Life....and I 'm feeling...... good!
(-:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten