wat stuurt keuzeprocessen

Als er al (slechts 1) rode draad door mijn leven loopt dan is het wel een enorme fascinatie voor menselijke keuzeprocessen.

• Wat kiezen mensen en waarom?
• Wat kiezen mensen niet en waarom?
• Wat zeggen mensen te kiezen en waarom vertellen hun echt gekozen (want in concrete daden omgezette) acties zo vaak een heel ander verhaal?

Ik vind het mateloos fascinerende materie. Ik observeer graag alle mensen die ik tegenkom om daar informatie over te verzamelen... om dat fenomeen van 'keuzes maken', het proces erachter,  beter te kunnen begrijpen.

Zelfs nu ik zelf midden in het oog van een nogal turbulentie keuze-storm orkaan zit, observeer ik...vooral mezelf. Dat is ook heel informatief. Gezien het feit dat ik ook een mens ben.. heb ik dan first-hand informatie bij mijn verkenningen van het thema.
Wat iemand allemaal voelt, zegt, denkt, overweegt en kiest en waarom over een concrete real-life casus... allemaal beschikbare raw*-informatie, onverkort beschikbaar recht van de primaire bron, in een stevige straal.

(Zolang ik mijn weg terug naar het oog van de orkaan maar weet te vinden, valt de emotionele turbulentie goed mee. In het oog van een orkaan is het altijd mooi vredig kalm, wat er ook aan krachten omheen cirkelen, hoeveel puin/pijn daar ook (van welke herkomst dan ook) in rondgemalen wordt.

Zo energy-in-motion  'gecentreerd' blijven,

• in de aanloop naar volle maan,
• met nog te weinig concreets wat zich naar mijn volle zin aftekent voor ' wat er over een week of drie staat te gebeuren'
  (waarbij ik dit materiële schip wat 3 jaar lang in mijn basislevensonderhoud heeft voorzien achter me 'verbrandt' )

.... is, zeker met grote empathische begaafdheden, niet op alle momenten een super eenvoudige taak.

Mooi.. leergelegenheid!
Dat betekent dat ik samples (examples) opdoe van het fenomeen cruciale levens- 'keuzes maken'.

Je zou met nuchter boerenverstand wellicht vermoeden dat iemand met gezond verstand er ruwweg het volgende patroon als keuzemodel op nahoudt:

• Je kiest voornamelijk die dingen die gezondheid-en welzijnsbevorderend zijn, omdat..... ze gezondheid-en welzijnsondersteunend of zelfs bevorderend zijn, voor jouzelf en/of je geliefden..
• Je kiest voornamelijk die dingen niet, waarvan je zeker weet of meer-en-meer vermoedt, dat ze de gezondheid en welzijn op de kortere en/of langere termijn schade toebrengen, bij jezelf of bij iets of iemand die je lief hebt.

Nou... beste mensen...... dat patroon behoort tot de 'uiterst' zeldzamere om in het wild van de dagelijkse dag tegen te komen.
(Zoiets als pioenrozen in volle bloei tijden een ijskoude februari in een tuin in Noord-Frankrijk aantreffen.....)

Intrigerend.. toch?

En ik vind iedere individuele keuze al interessant ( "hoe waait de wind nu"-achtig).
Maar nog veeeeeel intrigerender vind ik het keuze-klimaat... welke patronen zijn er te zien in het totale keuze-beeld, van '-tig' observaties?
Individueel, op 1 plek gemeten ( mijn innerlijke achtertuin, is eenvoudig door mij te meten) is leuk.

Maar als ik op diverse 'plekken' in een samenleving kan meten...dan kan ik een beeld van een grotere regio-over-tijd in kaart te brengen. In welke richting ontwikkelt zich dat patroon?

Machtig interessant.
Ook voor de beleidsmatige ontwikkelingen in die 'samenlevingsregio' ... zou dat nuttige informatie kunnen opleveren.

Gisteren ging het zoeklicht vol op de vraag:

"Wat is er nodig om iets niet (of in sterk afnemende mate) te kiezen.... als het 'iets' een erg grote aantrekkelijkheid voor je heeft op de korte termijn en je toch weet dat er op de langere termijn nogal nadelige kanten aan zitten?"

En dat kan over van alles gaan:

• zitten
• koffie, tabak, suiker, vet, zout, alcohol consumptie
• devices-gebruik
• liegen, stelen, vernielen

Wilskracht?

(En wat is dat dan?)

Een 'regime'?

Met vastgestelde maten en hoeveelheden, per uur, dag, week, of maand?

Zelf zou ik het antwoord geloof ik in een wat andere richting zoeken.

Tenminste, als ik kijk naar het keuzeproces wat ik zelf nu te maken heb of ik inga op een  mogelijkheid.

De optie die me geboden is, is op een heleboel aspecten een zeer zeer ( heb ik al 'zeer' gezegd? ) aantrekkelijke.

'Ja' ertegen zeggen is buitengewoon verleidelijk. Het geeft op korte termijn 'rust' en er is 'uitstel van executie' om een nogal grote leefomgeving verandering  in te gaan.

Dar komt nog bij dat het momenteel 'de enige' lijkt te zijn die er voor me open staat, waar ik een zeer warm welkom geniet.

En toch... en toch.. en toch...

Iets in mij wil die leefomgevingverandering, omdat het mij de duurzamere keuze voor het inrichten van mijn leven lijkt.
Ik heb het al gekozen, in woorden en de bijpassende daden om deze leefomgeving op te zeggen en over te gaan dragen.

Maar hoe verleidelijk is de ' ach, nog eentje dan'.. of  ' ach, nog heel even dan?'
(Heeeeeeeel verleidelijk!!!!!!!)

Wat maakt het zo ontzettend verleidelijk?

• hoogst prettige sociale verbindingen, met veel materiele en non-materiele genotsmomenten
• geen passend alternatief zien
• een sprong met je hele hebben en houwen, lijf en leden, in een onbekend duister is....vrij eng

Tja.. niks menselijks is mij vreemd.
En ik spreek met de ervaring van iemand die al een paar keer in zijn leven wel zijn hele hebben en houwen heeft opgedoekt ( wat velen overwegen, maar slechts weinigen echt doen).

Zelfs met de concrete ervaring op zak dat:

•  het tot nu toe allemaal steeds op zijn pootjes terecht is gekomen, 
• het ondanks de duizenden veronderstelde apen en beren en in zijn uitvoering altijd een heel stuk minder 'eng' is gebleken dan het vooraf leek.... 
• dat je aan compleet palet aan andere uitdagingen het hoofd moet zien te bieden dan je vooraf inschat

.....is die 'engheid' ... de belangrijkste katalysator achter ...... bewustzijsverenging.
Energiek meegezogen worden in de stroom van vanalles, wat niet de kern van de zaak is.
(Want als je in de kern van het energie-bewustzijn bent... dan is het kalm en rustig.)

Maar ja, als je mij dan nu vandaag zou vragen in welke richting ik denk dat er meer 'engheid' uit het keuzeklimaat te elimineren valt.... zie ik dat bij meer werkbare aantrekkelijke (goed uitpakkende) 'alternatieven'  bieden.
Als er meer alternatieve leefstijlen open en bloot op tafel liggen om uit te kunnen kiezen, dan kan je je er  (een tijdje) mee te verbinden en bij die leefstijl passend gedrag uitproberen en de effecten ervaren.

Zo kun je ervan proeven en hands-on ervaren dat het fijne, gezonde en sociaal succesvolle mensen zijn die zo (anders) leven dan wat je 'gewend' bent.
Hoe minder 'eng' om zelf vergelijkbare keuzes te maken.

En daar ergens, ligt ook de reden dan ik naar Nederland MIL ( samentrekking van moeten en willen).
Het is als in het verhaal van Jonathan Zeemeeuw.....

Het is een weten.....als alle mooie  'gezondere natuurlijke alternatieven' zich steeds maar 'ver weg', uit het zicht gaan vestigen kan de nieuwe generatie niet:

• zich er in de eigen omgeving aan verbinden 
• er hands-on op een overzichtelijke manier (en schaal) mee kennis maken en 
• van vanuit het doorlevende begrip en de ervaring dat diverse alternatieven ook werkelijk kunnen bestaan, mogen en acceptabel zijn, waar zij nu al zijn;het sociale (keuzeproces-) klimaat lokaal duurzaam mee doen veranderen.

 Simpelweg omdat je dan een rijker palet aan keuzes bij de hand hebt, veel beter kunt overzien en dus  actief en bewust maken.
En dan moet iedere generatie steeds weer met pijn en moeite, veel vallen, hoge kosten, grote verliezen  en pijnlijk opstaan ( uit volkomen uit de hand gelopen ziektes en relaties) , exact hetzelfde wiel uitvinden.

Voelt wat ik beoog te bereiken met mijn wens/keuze om een levend voorbeeld in Nederlands te zijn met mijn zijlijn-van-de-geld-economie en levensenergiebewuste vrije leefstijl als een ' de dood of de gladiolen;' move?
Ja. Soms wel.
Zolang ik maar in het oog van mijn bewustzijn ben.. niet.

(Iets wat toch van een andere orde is dan ego-centrische keuzes maken.)

*Rauw.
Warm. Een soort levensmelk vers van de uier, voordat het gefilterd en gepasteuriseerd, gebotteld en gelabeld is.
Ver voordat het tot karnemelk, boter, yoghurt, kaas en kwark omgewerkt is..

Geen klein handzaam vingerhoedje vol, maar een dampende hele emmer of trog, inclusief draaikolk van formaat.
Rauwe energetische informatie, vers van de bron, dat vindt bepaald niet iedereen een  ' lekker' spulletje.
Ik weet het.
Maar, lach ik om een zuur woordgrapje, een gemiddeld kalf wel voordat het verdronken is in de te laat gedempte put.

Tegen de tijd dat mijn woordgrapjes zuur worden, weet ik dat de rauwe-informatie niet vers genoeg meer is om 'zo' in me op te nemen.
Tijd voor een andere bewerking dus nu  ;-) 

Wordt trouwens vervolgd.....nog een blogstukje n.a.v. deze 'batch' .