het bijltje erbij.....

Net hoorde ik een mooi waargebeurd verhaal wat me enorm plezier deed, op allerlei lagen...

Vriendin S. kwam langs.
Met haar heb ik in het afgelopen jaar met veel plezier, efficiënt samengewerkt om regelmatig in korte tijd een grote klus voor elkaar te krijgen.
We haalden er nog eens herinneringen aan het plezier van ons teamwork op.

Vlak voor ze naar huis ging, vertelde ze dat ze gisteren, na het hardlopen wat hout was gaan hakken, thuis.
Daarbij had ze zo'n knoeperd van een stronk genomen, met een flinke oude noest erin.
Ze wist wel dat het een hele kluif zou zijn, gevaarlijker ook dan mooie rechte stammetjes zonder knoesten, maar begon er toch aan.

Op enig moment had ze twee bijlen er aan weerskanten klemvast instaan.
Tja. Dat was nog niet het resultaat wat ze voor ogen had.
Ze duwde er wat extra energie in (boosheid, frustratie), maar de stronk gaf geen krimp.
En, met die 2 bijlen erin, kon ze hem ook niet echt op allerlei manieren meer neerleggen.. de mogelijkheden leken beperkt.

Toch op zoek naar een werkende oplossing bedacht ze ( vertelde ze mij dus, net):
" Hmmm, hoe zou Esther dit oplossen?"

Ze besloot daarop om de stronk eens van heel dichtbij te gaan bekijken en de nervenstructuren te bestuderen, in de noest. Er vielen haar daar speciale plekken op, waar ze mogelijk wel een ingang tot het gewenste resultaat kon bereiken.. dat de hoge calorische waarde van de ' oude wond' van die boom ( waar ooit een tak af was gevallen of gesneden) , aan het welzijn van haar hele gezin ten goede zou komen, op de juiste plek, op de juiste maat ( en haar bijlen weer terug).

Door inderdaad alleen maar op die hele bijzondere plekken in de nervenstructuur te focussen.. kreeg ze het voor.elkaar. Trots natuurlijk! En terecht! Mooi stukje werk!

Natuurlijk is dit leuk om te horen, dat als iemand jouw 'spirit' aanroept (wie mij kent vat dat geloof ik samen als:  'eerst heel goed de situatie in al zijn facetten kijken en dan methodisch handelen') .... de gewenste oplossing inderdaad gerealiseerd wordt.
Voor iemand die ' je kan het selluf doen ' als adagio voert... is dat uiterst bevredigd om te vernemen dat dat dan ook inderdaad zo werkt!

Ik vertelde haar ook dat dit niet de eerste keer is dat iemand rapporteerde iets zelf voor elkaar te hebben gekregen door zich af te vragen hoe ik het zou oplossen.

Toen S. weg was, moest ik erg lachen om een diepere laag die ik vervolgens in haar verhaal zag, een synchroniciteit.

Gisteren heb ik actief en bewust (deels via e-mail deels energetisch) de assistentie ingeroepen van de talenten in mijn gemeenschap voor een klus waar een energetische 'knoest' in zit, waarin de gebruikelijke middelen vooral 'vast' kwamen te zitten.
Ik wist dat ik er via 'de gebruikelijk weg' (van de compleet fysieke wereld en de wegen bewandelen van het krachten uitoefenen op het bewuste bewustzijn) niets meer mee kon doen.
Ik had, in zekere zin, toen ik me dat realiseerde, ook de nervenstructuur van de kluwen 'oud' goed op me in laten werken en had de energetische hotspot gevonden, waar de boel in beweging te zetten zou kunnen zijn.
Maar.. vermoedelijk beter niet door mij en ik vroeg een collega energiewerker of zij ' in spirit' die plek ( een oude wond van een verlies!) zou willen aanraken, met haar 'zijn' .
En een andere vriendin of zij haar creatieve energie er ook op los kon laten, via haar verbeelding van mijn kracht.

Ik had me gisteren ook afgevraagd of ik S. ook op dat gebied iets zou kunnen vragen, maar kreeg geen concrete inspiratie door. Ze is  nuchter, erg praktisch ingesteld .. het verplaatsen van lekker veel fysieke energie en materie in de buitenwereld is toch wat meer haar creatieve ding, dan in de binnenwereld....

Dat zij mij dan vandaag (terloops, vlak voor ze wegging) vertelde dat het haar in hetzelfde tijdframe waarop ik mijn 'resources in spirit' aan het mobiliseren was, was gelukt was om een soortgelijke klus in de fysieke wereld te klaren ' in mijn spirit' geïnvesteerd... tja.....dat doet me dan toch glimlachen.

Een andere vriendin liet me vannacht via de e-mail weten dat zij, (ook gisteren?) wonderful world op de t.v. had gezien.

Er zijn toch dagen waarop het vermoeden wel erg vrolijk en gezellig gevoed wordt dat er inderdaad een intelligentie is die ons bindt en dat de gemeenschap van ( in liefde verbonden) zielen inderdaad samenwerkt (bewust en onbewust) om een grote gezamenlijke klus voor elkaar te krijgen.

Hoe het er met de energetisch knoest en het beoogde 'warme gemeenschappelijke haardvuur' resultaat voorstaat.... ?
Dat weet ik nog niet.
Maar dat ik weer een mooi en frappant synchroon lopend verhaal heb kunnen optekenen..... dat weet ik wel!

(-: