hoe herken je....

De afgelopen 24 uur leken nogal in het teken te staan van de vraag
" Hoe herken je de master?"

Waaruit blijken 'navolgenswaardige' kwaliteiten, van iemand eigenlijk?
Waaruit blijkt of iemand echt ergens (meer) verstand (dan jijzelf) van heeft?
Waaruit blijkt of de woorden die iemand formuleert uit een rijk vat komen of uit een hol vat?
Waaruit blijkt of iemand echt voldoende inzicht heeft in de hele actuele situatie?
Waaruit blijkt dat iemand over relevante bijpassende vaardigheden beschikt, op (zeer) hoog niveau?
Waaruit blijkt dat iemand dat alles aanwendt om je, in hoofdzaak in jouw eigen belang, te gidsen in/op dat gebied, naar waar je voornamelijk zelf heen wilt?

Ik zou hier een heeeeeeeel lang blogstukje kunnen schrijven en dat van allerlei kanten belichten.
Daar zou ik alle mooie voorbeelden ( en dat zijn er veel) van de afgelopen 24 uur kunnen opschrijven.
Dan zou ik ook ongetwijfeld een paar grote culturele misverstanden over dit thema laten zien, als illustratie.
(Een beetje zoals David Attenborough in zijn natuurdocumentaires altijd wel een paar in het oog springende menselijke misverstanden over de omgang met de natuur aanstipt)
Mijn handen jeuken.. er valt zoveel over te laten zien en er is zoveel over te zeggen!

Ik kijk, innerlijk, naar die berg.

Ik vind dat zo'n zalige enorme gevarieerde berg om mensen op rond te leiden: van te laten proeven, te assisteren in het (veilig, avontuurlijk) compleet zelf 'vrij' ervaren van de veelzijdige natuurlijke schoonheid, wijsheid en kracht ervan... door er 'een' (mee) te worden... de berg tot je te laten spreken.
Deels ook door (elkaars) lasten mee te helpen dragen.
Het is mijn lust en mijn leven.
Ik woon er. Al vrij lang. Het is mijn wereld.

Maar.. het is vandaag volle maan.
Sterker nog.. het is een blauwe volle maan (de 2e volle maan in een maand).
Sterker nog, er is vandaag ook een maaneclips.
Beatrix wordt vandaag 80.

Weet je wat?
Ik blijf eens een dagje in het 'base-camp'.

Ik ga een beetje hout sprokkelen, voor het ontsteken van een mooi groot  (innerlijk) vreugdevuur, voor een bijzonder dankbaarheidsritueel voor alle rijke bijzondere one-of-a-kind  (niet altijd gemakkelijke)  'levenservaring' van lichtende voorbeelden van eenheid en heelheid.
Het is een woordloze ode aan ' de roeping, die je als mens al via het 'geboren zijn' hebt meegekregen, serieus ter hand nemen', in allerlei lichte en donkere omstandigheden.

Op deze fysieke plek op de berg woon ik nu (gisterenavond exact) 3 jaar .
Vandaag is het (exact) 52 weken geleden, dat mijn directe collega zijn spullen weghaalde en definitief vertrok uit dit base-camp.

Het lijkt me een prima dag om veel te zeggen, in weinig woorden

Sherpa


(-: