Terwijl ik zit te eten, zie ik ineens een knoeperd van een synchroniciteit ' in hindsight'.
Gisteren hoorde ik tegen 15.00 uur een verhaal over een moreel niet helemaal up-to-date jongetje.
Hij was (ergens in de jaren '80/'90), heel 'slim', al is 'gewiekst' het woord wat ook ter sprake kwam.
Hij had een uitvinding gedaan waarmee hij kon hengelen naar stukjes waardevol metaal die eigenlijk andermans eigendom waren en een ander doel in de gemeenschap dienden. (namelijk: een niet-digitaal informatievoorzieningsnetwerk bieden.)
Door een magneetje aan een touwtje door de geldgleuf van het centenbakje bij de krantenstand in de supermarkt te laten zakken, kon hij zich naar hartenlust stukjes metaal wederrechtelijk toe-eigenen voor 'eigen gebruik en genot' (zoetwaren).
En hij deed dat echt niet ' in het geniep', maar stond ernaast te praten (met een dame) zonder enig argwaan te wekken of wat hij daar deed wel OK was.
Ook had hij gezien dat de winkeliers met vaste klanten had afgesproken dat ze voor openingstijd van de winkel al wel een krant uit het reeds voor de deur afgeleverde pakket mochten halen en dan de betaling onder het pakket leggen.
(Op de bodem.. de straat.. het publieke domein).
Hoe eenvoudig is het dan om het daar 'gewoon' weg te pakken, ook al is het niet voor jou en jouw persoonlijke doeleinden daar neergelegd?
Een paar acties meer van dezelfde soort ( spullen uit de hotels wegnemen waar hij op vakantie was) bezorgden hem een door de gemeenschap bekostigd verblijf in een van 's rijks inrichtingen.
Hoe dat het moreel en gemeenschapsbesef van de jongen in kwestie heeft opgevijzeld... I don't know.
Wel opvallend is dat ik nog geen uur later een paar hele slimme jongetjes op de internett.v. zie in het domein van de publieke informatievoorziening ( NTR) die ook ( met eigen uitvindingen) hengelen naar stukkken metaal die helemaal niet van hen zijn om zelf ( individueel en als soortgenoten) wederrechtelijk in hun eigen zoethouders en genotwaren te kunnen voorzien.
Ook hier... rustig koutend naast een slimme vriendelijke dame aan wie ze zelfs, midden in het publieke domein, uitleggen wat ze doen en hoe.
Zoek de verschillen.....?
Ik zie er met mijn rechtsgevoel maar weinig.
----
P.S. van na mijn wandeling.
Ik schoot nog even in de lach op mijn wandeling toen in mijn gedachten over dit alles de uitdrukking de verschillen tussen 'mijn en dijn' kennen, nog even voorbijkwam.
Naast de landversie is daar nu bijgekomen: diepzeemijnen en diepzee-deinen.
'Heel iets anders!' (?)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten