woensdag 21 februari 2018

o..... ja?

Gisterenavond keek ik een kort filmpje minder dan 2 minuten op youtube waarin een hoofddocent van een (gerenommeerde), (deels) door publieksgelden gefinancierde Nederlandse Universiteit vertelde over hoe 3 gebieden in de wetenschap 'samenwerken' om (milieu-)problemen op te lossen.

  1. De natuurwetenschappen doen de analyse van de (milieu-)problemen
  2. De ingenieurs, de technische wetenschappen creëren dan (vervolgens) de oplossingen daarvoor en
  3. De sociale wetenschappers zijn dan belangrijk voor een goede implementatie van die oplossingen.
Ik noem verder geen namen en rugnummers.
Het zou mij namelijk helemaal niets verbazen als deze goede man gewoon braaf  binnen het huidige paradigma werkt en slechts woordvoerder ( en uitvoerder) is van een vrij gangbare denk- en werkwijze.
In dat licht kan ik alleen maar blij zijn dat hij het zo mooi helder en beknopt, open en eerlijk onder woorden brengt in het publieke domein.

Vanuit mijn expertise kijk ik hier echter met behoorlijk gefronsde wenkbrauwen naar.
Ik heb het model in gedachten zelf maar even het 'Steve Jobs' model genoemd (bless him).
Waarom?
Omdat Steve Jobs iconisch is voor het vak om volstrekt nieuwe menselijke behoeften te creëren, waarvan de mensen voordien duizenden jaren lang niet eens wisten dat ze ze hadden.


De definitie van de Universitaire hoofddocent  ' samenwerken' en de mijne verschillen nogal van inkleuring.
Zijn impliciete definitie van wat natuurwetenschappen, technische wetenschappen en sociale wetenschappen zoals inhouden, lijkt mij de nogal behoorlijk ver vernauwde versie van wat het beoogt te zijn.
Ik mis namelijk toch al snel iets waarvan ik (wellicht naïef) toch nog meen dat het een groot en dus integraal onderdeel van wetenschap uitmaakt: nieuwsgierigheid naar hoe het leven zelf werkt. Welke organische oplossingen er in het weefsel van het leven zelf zijn geweven, voor de goede verstaander en observeerder prima waar te nemen, met wat moeite, aandacht en open-minded verkenningen?

Dat stap 2 ogenschijnlijk als immer  'noodzakelijke' stap is ingevoerd, lijkt mij eerder bevorderend voor de toename van milieu-problemen, dan voor de afname ervan.

Dit hele model sluit eigenlijk het beter gebruik van het menselijk contextueel holistisch organisch bewustzijn al bij voorbaat uit!

En.... ik kan best begrijpen waarom.
Je kan geen patent aanvragen op de natuur.
Wel op ' te implementeren technische oplossingen'.
Hoe lastiger na te maken  hoe 'beter' het is.
Hoe ingewikkelder het is  (of eruitziet), hoe exotischer de gebruikte elementen, hoe 'sexier' en meer geld je ervoor kan vragen.
En dus..... speelt de geldeconomie op de achtergrond een flink deuntje mee.

En van mij mag de geldeconomie best in ogenschouw genomen worden en dat zal ook in bepaalde gevallen zeker zijn nut wel bewijzen.
Mijn punt is hier dat dit paradigma en deze denk-en handelwijze mogelijk ook de allerbeste meest duurzame milieuoplossingen ( die de natuur zelf aanreikt) op voorhand afwijst!
Want prachtige organische natuurbeheermodellen, zoals van Viktor Schaubergen, passen eenvoudigweg niet in dit Steve-Jobs model!
Mensen als Viktor Schaubergen hebben eens ( een tijd lang) heel aandachtig en liefdevol de natuurlijke dynamiek in de natuur zelf beschouwd ( niet als een opeenstapeling en aaneenschakeling van problemen, maar als een boeiend interactief voedend en samenwerkend fenomeen). Dergelijke mensen kijken naar waterlopen, groeicycli, samenwerkingsdynamiek, etc. etc....
Ze kijken naar wat de natuur zelf nodig heeft om zichzelf te kunnen herstellen en te floreren onder duurzaam beheer....en.. komen de natuur in haar behoeften tegemoet.

Wie echt, de echte duurzame oplossingen zoekt.. is mogelijk toch geïnteresseerd om eens wat verder te kijken dan de neus van bovengenoemd 3-stappen-plan-paradigma  lang is.

O ja... 
and for the record...... 
Sociale wetenschappen opgevat als de marketing-machinerie van de techniek.... die zijn bestaansrecht ontleent aan 'de menselijke psyche zo kunnen manipuleren'  dat het bepaalde spullen en bepaalde activiteiten als een behoefte gaat zien (waar dat in zijn natuurlijke aanleg bepaald niet hard te maken is).....er zelfs een verslaving van maken die ' high maintainance is', kwaliteit samenlevingsvormen intoxiceerd en zelfs vernietigd .. dat kwalificeer  ik  niet eens meer als sociale wetenschappen, maar a-sociale wetenschappen!

En dat is lang voordat ik het heb over overexploitatie van de planeet's resources.
Ook niet erg sociaal, tegenover onze mede-planeetbewoners.

Wie geïnteresseerd is in het veilig verkennen van mogelijkheden buiten het vierkantje van het bovengenoemde 'wetenschappelijk' paradigma.. help ik met alle liefde en plezier aan meer informatie, beginpunten., speelsuggesties e.d.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten