hartenzymen

Tussen alle bedrijvigheden door die te maken hebben met het overdragen van de beheerstaken aan mijn opvolgers hier, zijn er ook andere onderwerpen die mijn aandacht hebben.

Ik heb de gewoonte ontwikkeld om, als er vrij duidelijke signalen komen uit andere lagen van mijn bewustzijn, om daarnaar te luisteren.
Wanneer er een suggestie in mij naar voren komt ' kijk eens hier', 'speel daar eens mee', 'geef dat thema eens wat aandacht', dan maak ik er een punt van om dat binnen redelijk korte termijn ook te doen.
De ervaring leert dat al die kleine aanwijzingen, een soort ' kleinduimpje' steentjes zijn, waarmee de weg naar waar ik heen wil gemarkeerd is.
En zelfs als ik het nut van iedere individuele aanwijzing niet meteen doorheb ( wat echt vaak het geval is),  dan weet ik wel dat de puzzelstukjes sop enig moment wel op hun plaats vallen .

Sinds een paar dagen ben ik innerlijk uitgenodigd om vrij specifiek mijn kennis van enzymen eens op te frissen.
Mijn VWO eindexamen biologie is al een paar decennia geleden afgenomen.
Dus als er al van enige diepgang in die specifieke materie sprake was, dan is daar onderhand wel een flinke laag stof op neergedaald.

Youtube is erg goed instaat om in korte tijd een mutlimedia frisse wind te laten waaien in mijn (school-)kennisarchieven.En er zijn hele mooi uitgewerkte animatie van ' how enyzmes work'  die tot de verbeelding spreken.

Vanmorgen kreeg ik een heel specifieke 'verdiepings'-suggestie door.
Verdiep je eens in hartenzymen.

Hartenzymen?
In het rijtje:

• waterleidingen en boilers weer vullen na de winter
• een warmteprobleem (vermoedelijk electrisch) constateren en specialistische hulp inroepen
  (met nieuwe beheerders die de lokale taal en cultuur volstrekt niet machtig zijn)
• de elektricien ontvangen, (die een simpel losgeschoten los draadje weer goed verbindt)

...lijken hartenzymen zo op het oog een nogal vreemde eend in 'beheerstaken-bijt'.

(Toch, ik houd er al heel lang een oogje voor open dat technische storingen in de buitenwereld, wellicht mij meer te zeggen hebben en dat zou me ook nu niet verbazen, want er tekent zich wel een patroon af dat we het hier hebben over (storingen) in nogal elementaire doorvoersystemen van vloeistoffen waar een elektrische component volstrekt onmisbaar is om de boel te kunnen draaien.)

Kende ik het woord hartenzymen, überhaupt.. vroeg ik me af?
Tja, wellicht heb ik het wel eens gehoord in conversaties of in medische televisieseries.

Maar ik geloof niet dat ik het zelf actief gebruikt heb.

Google wijst me de weg en ik kom o.a.  op deze website.

Daar raak ik geïntrigeerd door Troponine, de stof die kennelijk het lichaam in gestuurd wordt als er een hartbeschadiging optreedt en dan nog een aantal dagen in het systeem aanwezig blijft.
De stof  is kennelijk spierspecifiek.... bij andere spierbeschadigingen komt deze stof niet vrij.

Dat is natuurlijk een fijn gegeven voor medische diagnostici die proberen vast te stellen of klachten verklaar dienen te worden door een hartprobleem of door iets anders.

Toch betwijfel ik strek of het lichaam Troponine met dat doel voor ogen in het leven heeft geroepen.

Het lijkt mij aan 100% zekerheid grenzen, dat het in het leven is geroepen omdat het een cruciaal belangrijke boodschap bevat die vooral bedoeld is voor de interne geneesafdelingen in het lichaam.

Daar wordt, in de zoekopdrachten die ik aan Google voer, zo gauw verder niet op ingegaan.

Maar ik vind het een uitermate fascinerende vraag.

• Wie of wat ontvangt in het lichaam die signalen?
• Tot welke acties gaan die ontvangers dan over, als er troponine wordt aangetroffen?
• Verschilt die actie... per hoeveelheid?

Ik zie zelf hoe in het systeem van het beheer van dit gebouw, de dagelijkse dag compleet ' shift', de prioriteit totaal verlegd wordt, als er in een van de cruciale systemen een (groot kwaliteit van leven-) probleem aan het licht komt.
Kopjes afwassen, hoe nuttig ook, hoe stoffig ze ook zijn, is even van volstrekt ondergeschikt belang.
Energie en middelen, worden vrijgemaakt en anders ingezet.
Belangen verschuiven, samenwerking tussen afdelingen verloopt ineens een stuk soepeler, plannen wijzigen.

Kortom, interessant om te zien welke dynamiek er op gang komt als er 'urgente akkevietjes' optreden in cruciale systemen.

Zelf denk ik dat ' troponine' een boodschapperstof is, die alle 'onderafdelingen' er in een niet mis te verstaan spoedmemo van op de hoogte stelt dat het nu even geen ' business as ususall' is, maar dat alle noodplannen accuut in werking moeten gaan om het hart bij te staan om zoveel mogelijk ( en snel mogelijk) te kunnen helen.
Geen hart, geen leven.

En dus.. lijkt het mij zo, dat de 'afdelingschef van het hart' met voorrang behandelt wordt als het (wederop-) bouwstoffen nodig heeft.
Hij zal intensief communiceren met ' de rest' over welke capaciteit het hart nog wel ( en niet meer) kan leveren), zodat ieder zijn 'eigen orgaanacties' daarop passend kan stemmen.

Heb ik een grote belangstelling voor de fysieke kanten van het reilen en zeilen in een menselijk lichaam?

Nou, nee... mijn interesse in (adequaat werkende) natuurlijke (non-verbale) informatiesystemen is duizend maal groter.

En dus grijpt dit stukje informatie over het interne lichaamsinformatieysteem mij wel bij mijn verbeeldingskracht.

So above, so below....

Wat zou dit betekenen voor de organisatie in het 'energielichaam' de hele mensheid ( of als dat zelfs maar een orgaan in het grotere geheel is .. al het leven op aarde)?

Hartschade, maar dan in de meta-fysische termen van een energielichaam?
Zou dat meta-fysische hart van een samenleving dan ook een zeer specifiek signaal afgeven aan alle terzake kundige afdelingen?
Zou het dan een fysiek signaal zijn ( een tastbare 'brief') .... een vibe van een bepaalde signatuur( een e-mail) ... beiden?

Wie ontvangen het signaal?
Wie reageren er op?

En hoe?

Zou er ook ergens in het hart van de samenleving 1 heel simpele connectie los zijn gesprongen, door de kou van de afegelopen winter.....die maar beter ook vervangen kon worden, want een stukje van de isolatie is tot op de draad versleten?

Boeiende vragen.

Toch?