opvallende CLUE

Gisteren vroeg ik me af welke clues ik zou krijgen, met betrekking tot het functioneren van of zelfs rechstreeks van pyruvate dehydrogenase.
Ik herinnerde mijzelf in het blogstukje aan de kracht van de herhaling.

Binnen 24 uur verneem ik 3x eenzelfde signaal.

• De eerste keer binnen een paar uur na het bloggen ( dit signaal wordt 's middags nog eens expliciet besproken) , 
• De tweede 'avonds tegen 20.00 uur, als ik het terloops opvang uit het gesprek tussen twee mensen in de kamer
• De derde vanochtend.

Waar gaat het om?

In al zijn simpelheid ging het 3 keer om een communicatief groot misverstand wat voortkwam uit het feit dat er een 'code' ( in alle gevallen steeds van vier tekens) werd verzonden.

• Het stond vermeld in een elektronisch gefabriceerde tekst.
• Die tekst was erg kort, met weinig contextuele aanvullende informatie
• De boodschap werd verzonden tussen mensen die elkaar persoonlijk kennen
• Er was in alle gevallen sprake was van een expliciete link met 'een ander land'
• De code klopte niet met wat de zender vermoedelijk wel beoogde mede te delen
  (typefout.. door.. onoplettendheid/lagere concentratie)
• De 'foute' code, was een in zichzelf wel  bestaande code was, waar (dus) een (geheel andere) betekenis aan is toegewezen.
• De code zoals verzonden, is in de reële contextueel dus volstrekt niet praktisch bruikbaar. 

Mij werd gevraagd of ik begreep wat een Engelse dame zou kunnen bedoelen met:

Will you be bale to be with us on May 6? 

De vier (goed (!) Engels sprekende) Nederlanders die deze vraag gesteld hadden gekregen, konden er geen chocola van maken wat er nou gevraagd werd.

Ik zag dat bale,  'able' moeten zijn, het eerst een tweede teken waren verwisseld.

's Avonds hoorde ik een Engelse dame aan een Nederlandse vertellen dat ze wel heel erg had opgekeken van een sms-je waarin  expliciet SHIT stond geschreven. Wat kennelijk in de context van de zin bijna als beledigend was overgekomen. Gelukkig had ze bijtijds bedacht dat de T9 functie van de sms waarschijnlijk SHIT had gefabriceerd in plaats van een meer waarschijnlijk woord. Ze konden er beiden om lachen. De fout was gedetecteerd.

Vanochtend vroeg ik om specifieke Nederlandse adresgegevens om een online bestelling naartoe te kunnen sturen.
Ik vulde netjes de opgegeven 4-cijferige code in, die ik in de mail had ontvangen.

Postcode en huisnummer is in Nederlands al voldoende informatie om een adres te achterhalen.. het bestelsysteem vroeg niet eens naar de straatnaam!

Alles knipperde  vervolgens rood.

Het opgegeven huisnummer bestond niet bij die postcode.
Ik dus via het internet gekeken welke postcode wel bij het opgegeven adres hoort en... ook daar bleken de eerste twee tekens verwisseld!

Nu met de juiste code, koppelde het systeem mij feilloos het door mij beoogde  toezend-adres terug.

Waarom koppel ik dit nou aan wat er in een menselijk lichaam gebeurd?

Nou..... alle proteïnen die er in een menselijk  lichaam voorkomen, komen in hun essentie voort uit.. jawel... een codering van 4 tekens ( in de grote bibliotheek van het genoom van het DNA), die bij de eiwitsynthese uitgelezen wordt. 

Het equivalent van ' Waar is precies vraag naar, behoefte aan en waar moet de bestelling naartoe?'

'T A C en G'.... die dan steeds trouwens in setjes van 3 bij elkaar een ' lettergreep' vormen.
maar ja.. dat zijn onze alfabetecoderingen .... (!)
In de ware brontaal waarin die bibliotheek gesteld is heten ze niet zo, hebben ze niet de vorm van 'letters' ( uiteraard). Zelfs al zijn alle hebben alle menselijke micro-biologen op de hele planeet er overeenstemming over om er als T A C en G aan te refereren!

Sommige combinaties, als ze fout gecodeerd zijn, zullen onmiddellijk dor het systeem  herkent worden, omdat het geen in gebruik zijnde variant is. De 'vergissing' wordt snel ingezien bij navraag en wat er werkelijk nodig is en waar, wordt met enige moeite opgehelderd.
Maar ja... wat nou als... waar in code om gevraagd wordt wel een optie is.... maar met een heel ander effect????
Er ontstaat dan een tekort aan wat er echt nodig is en een teveel aan wat er helemaal niet nodig is, wat zelfs in de weg 'staat'. Waar zelfs weer energie in gestoken moet worden om dat te recyclen.
Geen overmatig handig gebruik van resources.

Ik weet dat die codering en decodering een relatie heeft met 'vibes'.
Dus.. ik kijk dan toch voorzichtig in de richting hiervan... als je de 'vibes' (overmatig veel) gescrammbled' worden door kunstmatige EM velden.... kon de codering en decodering van die eiwitsynstese nog wel eens ongemakkelijk vaak tot vergissingen leiden.

Naast deze life-stream synchonicities in 4-teken codes had ik nog meer te maken met 'codes' en vermorsen van resources.

Ik had een smartphone gekregen van de buren, zodat ik daarmee internettoegnag zou kunnen bewerkstelligen op de plek waar ik binnekort naartoe ga.
Maar... het ding was gesimlocked en had dus.. jawel.. een code nodig.

Volgens de website van SFR, zou dat heel eenvoudig gaan, als zij in hun klantengegevens online zouden gaan.

Maar, aangekomen in die omgeving, was er van de aangekondigde lijst met apparaten, waar je op kon klikken om zo eenvoudig de unlockcode te verkrijgen, totaal geen spoor.

Via de geitenpaadjes van de website, vond ik een hoopgevende link ( deblokkeer hier uw mobiel).
Je werd gevraagd om nogmaals je klantgegeven in te vullen.
Hoopvol.

Door die deur gekomen, kreeg je een botte melding dat je niet geautoriseerd was om dit te doen.

Lekker. 

Wel kon je naar de dichtsbijzijnde SFR winkel, waar ze het snel en simpel en gratis voor hun gerespecteerde klanten kunnen doen.

Toevallig waren de buren net die middag van plan naar de stad te gaan waar die dichtsbijzijnde SFR winkel zit en zij wilden er wel naartoe.
Het leek ze, dat als ze er rond openingstijd na de middagbreak waren, dat het niet zo druk zou zijn.

's Avonds, toen ik de code van 16 tekens in ontvangst nam, hoorde ik dat ze langer dan een uur hadden moeten wachten op hun beurt. Oeps. ( vermorsing van tijd, toch)

Gelukkig was deze 16 cijferige code accuraat op een papiertje geschreven.... het toestel is gedeblokkeerd.

Zelf had ik me ' ochtends nog wat onledig gehouden met wat flink in de weg staande 'resources'.

Volstrekt ongevraagd en compleet overbodig en totaal niet praktisch, had de eigenaar twee tafels pontificaal in de ingang van de garage gezet, zodat je niet meer met goed fatsoen bij het gereedschap kunt.
Hij had de bovenbladen geschilderd en de rest kaal gelaten.

Tja.. de correcte Nederlandse uitdrukking hiervoor is.. 'geen porum zo!'.
En ook al is de hele executie zinloos.... ik had nog wel ergens meer van die verf staan.. het was mooi weer en ik mag mijn werkuren nog declareren.

En dus staan nu beide tafels in een laag verf. 

Straks een tweede laagje, want het dekt nog niet goed.

Supervermorsing van resources.....! Tijd, geld, energie, menskracht, middelen....

Behalve natuurlijk, als dit de cruciale aanwijzing blijkt op te leveren in het grote EM- murder mystery.
Dan zullen deze twee tafels roemrijk de geschiedenis ingaan als planeetoverspannend levensreddend?

....