point zero

Wie 'ja' zegt tegen het willen spelen met de 'duistere kanten' kan maar beter stevig in zijn schoenen staan.

Schreef ik gisteren al dat de hartige taart zo 'zwaar' was dat hij niet in een keer geconsumeerd kon worden?
Ik at een portie toen het nog warm was en een portie later koud ( minder lekker, dik drabbig... ik wilde niet eens gaan raden waar die 'witte massa' uit zou kunnen bestaan)

Nou, portie 2 van de hartige meta-fysische taart ligt ook nogal zwaar op de maag.
Zwaarder zelfs dan de energetisch warm geserveerde portie 'zwarte regenboog' van gisteren.

Van buitenaf zag het hele voorval van vanmorgen er eigenlijk juist heel erg prima uit.
Ik checkte het waardensysteem van dit gebouw.. ofwel de bankrekening.
Eind van deze maand zou er een soort van Zilvervloot op binnenvaren, waar al een tijdje reikhalzend naar uit wordt gekeken om een aantal voor het beheer noodzakelijke dingen aan te schaffen.
Aangezien ik vandaag met mijn opvolgers zou gaan rondshoppen voor een nieuw maaier, was ik benieuwd of 'het' al aangekomen was.

Het goede nieuws was.. 'ja', er was een betaling binnengekomen uit de verwachte bron.
Het mindere nieuws was, dat na aftrek van de lopende vaste kosten van de komende maand, er ongeveer 'zero' over zou blijven. Laat staan dat er geld is voor de noodzakelijke grote aanschaf.
Het was echt veel minder dan werd verwacht.

Objectief zou ik ( en dat was ook zo) heel erg blij kunnen zijn dat ik dit wist voordat ik een de komende maand compleet ongedekte cheque zou gaan uitschrijven in een winkel bij een gerespecteerde leverancier.
Hoera.. dus.?

Nou nee, schaduwen uit het duister kropen van alle hoeken en gaten in luttele seconden onder mijn huid.
Hier.. speel hier maar eens mee...... 'the void'..... existentiële frustratie tot op het bot (het merg zelfs) gevoeld..
In Universele crescendo proporties. ( het thema wordt (relatief dramatisch) flink opgeschaald van 'een zeker aantal niet aanwezige Euro's, of de aanschaf van een zitmaaier'... naar 'God die de hele wereld in de steek laat en zelden geeft wat er werkelijk nodig is en zelfs is afgesproken.)

Een check bij de geld distribuerende bron.... "u vergist zich dat het altijd eind maart is geweest in de afgelopen 3 jaar' .. het contract zegt dat het eind april is. Over een maand dus.
('niet nu, maar later'..)
 Lekker handig ook ( not)... in deze branche kan iedere woningbeheerder dat geld beter gebruiken bij de voorbereidingen van de opstart van het toeristenseizoen om de boel in orde te brengen, dan een maand later.... enfin. 

He, let's face it... het gras groeit nog nauwelijks en er is nog een oud beessie wat met een hoop gelukt nog een paar weken kan dienst doen. Er is in objectieve termen geen onmiddellijke crisis.
En vanaf volgende week is het beheer van deze plek in goede banen (helpen) leiden allemaal ' none of my business'!

Maar het werkelijke thema draait om  'zorg' en 'zorgvuldigheid' en 'betrokkenheid' bij welslagen, waar de menselijke component nogal eens 'hapert' en de waarde van allerlei investeringen ( bepaald niet alleen in geld gemeten) niet erg goed inschat en weinig oog voor heeft.

"L'enfer, c'est les autres", vertelde mijn Franse buurvrouw me, een tijd terug.... als kennelijke uitdrukking
(De hel, dat zijn ' de anderen')

Ik moest daaraan vandaag denken.
Want ik ging na het 'crescendo in de duistere krochten en vlammen van de hel' even de zinnen verzetten en kwam alweer (gisteren ook al!) in een op zich qua lengte korte rij bij de kassa terecht, waar ik desondanks ontzettend lang moest wachten tot ik aan de beurt was.
Dit keer werd van de twee klanten voor me hun doopceel in detail gelicht, om een klantenpas te kunnen verwerven. ( Basisprincipe daarvan.. investeer nu je hele persoonlijke 'ziel en zaligheid' ... en ontvang veel later (wellicht, als je loyaal genoeg bent) iets van je investeringen retour... klinkt, met relatief weinig fantasie als het hemel-concept van 'de kerk')
De dame voor me woonde in de Rue de L'Enfer ( de Helstraat) .

Inderdaad... wel een goede beschrijving.
De hel... dat is 'wachten' ( vaak tot je een ons weegt) .. om je (netjes, vlot en soepel) aan jouw kant van de transactionele afspraak te kunnen houden.. op de benodigde middelen en beschikbaarheid van andere mensen om tot de (doorgaans door allen wel zeer gewenste) concrete resultaten te komen.
De "niet-hier-niet-nu" range aan boodschappen ( uitgevoerd in een luidheid van nul decibel ( ghosting= doodzwijgen) tot luidkeels tot expressie gebracht  .. dat is ... de existentiële hel.

Enfin...
Ik kreeg een innerlijke 'calling' om de bankrekening vanochtend te checken.
Die informatie was er, exact op het moment dat ik het nodig had. Just In Time delivery.

Verder leverde het inspiratie op voor dit blogstukje.
En wie weet, is het in de 'bigger scheme of things' wel miljoenen keren meer waard voor miljarden mensen dat dit stukje vandaag geschreven werd, dan dat die maaier voor  het beheer van dit park vandaag gekocht kon worden.... en ik mijn fysieke bijdrage hier op deze plek deze week nog netjes kon invullen.

Mijn meta-fysieke ( forensisch EM-pathologische) bijdragen aan de voortgang van de samenleving, lijken mij zo op het oog een stuk relevanter.
Inshallah.