vrijdag 30 maart 2018

van harte....

De hoeveelheid indrukken die de de laatste 2 dagen heb opgedaan, is in praktische zin niet in woorden bij te benen op het blog.

Het thema is wel duidelijk...... de rol die het (natuurlijke elektromagnetisch veld, opgewekt door het) hart speelt in informatievoorziening.
(En dus in leren en (via de keuzes die je maakt op basis van wat je al dan niet weet)  in (sociale-mentale, emotionele en fysieke )gezondheid)

Gisteren ervoer ik bij drie afzonderlijke gelegenheden:

  • dat het werkt en 
  • hoe het werkt en 
  • dat zodra het natuurlijke systeem goed  ' in de lucht is', het mogelijk is om zelfs behoorlijk complexe volstrekt nieuwe energetisch dynamische concept-informatie ' over te dragen' op een relatief eenvoudige manier, waarbij de kennisdrager, niet alles in woorden (die toch niet op zichzelf staand begrepen worden) hoeft om te zetten.
Als het natuurlijke (energie-en informatietransportsysteem) in voldoende mate in werking is, kun je je dat voorstellen zoals in dit filmpje weergegeven.(of de langere versie)



Maar in een omgeving met erg veel kunstmatig opgewekte EM-velden ...ziet het plaatje er wat anders uit.
('dode' -EM-velden....want het ontbreekt erin aan levende (=interacterende, veranderende) vibe-patronen) .

Ik zal zien of ik het kan tekenen, zoals ik het voor mijn geestesoog heb gezien.

In gesprek met mijn Franse buren, hoorde ik mijzelf een 'beauty' van een uitleg geven, over hoe je zoveel sneller woorden in een vreemde taal kunt leren als dit hart-energie-netwerk intact is.

Grappige observatie, uit de wereld van het 'toeval'
Vaak is ik daar aan het eind van de middag kom, staat de t.v. aan en is bezig om veel van de beschikbare aandacht en energie weg te nemen. Nu was hij uit, want het had de netbeheerder behaagd om voor onbepaalde tijd geen signaal door te geven.
'Storing' voor wie t.v. aan wil hebben in de achtergrond..... maar eigenlijk een 'excellente gelegenheid', zodat een ander (natuurlijk) netwerk ontspannen de ruimte kon vullen.
Kern van dat betoog:
Via het 'hartnetwerk' worden er rechtstreeks 'plaatjes' verzonden van het 'ding' wat je wilt omschrijven ( of aan het omschrijven bent). Die plaatjes worden  (ook) op het scherm van het innerlijk voorstellingsvermogen geprojecteerd.

Stel.. ik weet het Franse woord voor koekje niet en we proberen er toch over te praten zonder dat er koekjes bij de hand zijn om aan te wijzen.
Als ik me dan levendig ene koekje voorstel.... dan gaat de ander in zijn eigen 'database' op zoek naar een plaatje wat daarop lijkt.
Dan is het een soort 'memory-spel'.. zodra er twee ' dezelfden' te zien zijn aan weerskanten, gaat er een stroompje lopen.... 'dat is het'.
De Fransman roept daar automatisch dan het woord bij wat hij ervoor kent (' un biscuit'), zodra hij intern de 'klik' voelt, voor het woord wat gezocht wordt.
Ik kan dat nooit 'verifiëren' in 2 nano-seconden. En toch weet ik dat we voor onze geesteogen naar hetzelfde kijken en kan ik dat 'label' opslaan als horend bij dat beeld, wat ik ken als 'koekje'... door de energetische verbinding met zijn weten.. die daar zeker van is.

Aardig is ook, dat ik het vaak kan weten als de database van de ander niet helemaal het juist plaatje voor ogen heeft.. soms eenvoudigweg omdat diegene het onderwerp niet kent, of niet in die vorm zoals ik het ken.
Want.. energetisch vindt er die check plaats.....ik krijg ook een kopie terug van  het beeld wat die ander voor ogen heeft. Ken ik dat vervolgens als 'iets anders', dan weet ik dat het woord wat er geopperd wordt, niet het goed is, zelfs al spreek ik minder goed Frans.
Ik krijg namelijk niet dat signaaltje van 'match' ( volle verbinding). Er loopt een stroompje, er gaat je een lampje op.....

Hoe zou ik ooit, zonder dat hartcommunicatienetwerk in werking, (speed of light, hoge resolutie breedbandverbinding) kunnen weten dat het woord wat een ander oppert, niet naar hetzelfde 'ding' kijkt?

Dat ik ook nog ergens op de dag met een stevig bonkend hart hielp om een matras die ooit bij de British Heart Foundation was gekocht (getuige het label) twee smalle trappen op te hijsen ( waarbij de matras met grote en vereende krachten drastisch vervormd moest worden om überhaupt door de kronkelige gangen naar de plaats van bestemming vervoerd te worden..... was de synchonicity kers op de paas-taart.. met de hartelijke groeten van bakkerij ' Het Universum' .

Want dat 'platte schijfje' van de vier op een rij set niet zo lekker meer door het speelveldframe glijden als je het plastic wat te lang, dichtbij de kachel hebt gehouden......was ook al onderdeel van een uitleg over dit thema, aan iemand anders, op de dag.
In een sterk vervormd 'veld' komen  dingen op onverwachte plekken' vast' te zitten.
(-:


Geen opmerkingen:

Een reactie posten